Urodził się 29 września 1943 roku w Popowie. Polityk i działacz związkowy, czołowy opozycjonista w okresie PRL, współzałożyciel i pierwszy przewodniczący NSZZ „Solidarność”, w 1983 laureat Pokojowej Nagrody Nobla. Prezydent rzeczpospolitej Polskiej w latach 1990–1995.

Ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową w Lipnie w 1961 roku. Wkrótce rozpoczął pracę w Pracowniczym Ośrodku Maszynowym w Łochocimie jako elektryk mechanik. W latach 1963–1965 odbywał zasadniczą służbę wojskową w jednostce w Koszalinie. W 1967 roku został zatrudniony na stanowisku elektryka okrętowego w Stoczni Gdańskiej im. Lenina. 

W czasie wydarzeń z grudnia 1970, Wałęsa wchodził w skład komitetu strajkowego stoczni. Za działalność związkową był niejednokrotnie represjonowany przez władze PRL – był poddawany inwigilacji, aresztowany, a w 1976 został zwolniony z pracy. W sierpniu 1980 odegrał kluczową rolę w negocjacjach, które doprowadziły do zawarcia porozumień sierpniowych – przełomowej ugody między strajkującymi robotnikami i rządem. 

Był współzałożycielem ruchu związkowego „Solidarność”. 17 września 1980 został wybrany na jego przewodniczącego. Po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce 13 grudnia 1981 i delegalizacji „Solidarności”, Lech Wałęsa został ponownie aresztowany, a następnie internowany. Zwolniony z aresztu w listopadzie 1982, kontynuował swoją działalność jako przywódca podziemnej „Solidarności” aż do końca lat 80. W 1989 był jednym z kluczowych uczestników obrad Okrągłego Stołu, które doprowadziły do częściowo wolnych wyborów parlamentarnych w czerwcu 1989 i do wyłonienia rządu kierowanego przez „Solidarność”. 

W wyborach w 1990 Lech Wałęsa z powodzeniem kandydował na urząd Prezydenta RP, stając się pierwszym w historii prezydentem RP wybranym w wyborach powszechnych. 

Wałęsa ma na koncie niezliczone nagrody i wyróżnienia, w tym otrzymaną w 1983 roku Pokojową Nagrodę Nobla. Nagrodę w jego imieniu odebrała żona Danuta Wałęsa wraz z trzynastoletnim wówczas synem Bogdanem, zaś przemówienie Lecha Wałęsy odczytał Bohdan Cywiński. Przywódcy nielegalnej „Solidarności” władze komunistyczne uniemożliwiły wyjazd do Oslo, odmawiając wydania paszportu.

Ponadto, Tygodnik „Time” uznał go za Człowieka Roku 1981 oraz za jednego ze 100 najważniejszych ludzi stulecia (1999). Za swoją działalność otrzymał szereg odznaczeń państwowych, między innymi amerykański Prezydencki Medal Wolności, brytyjski Krzyż Wielki Orderu Łaźni oraz francuski Krzyż Wielki Orderu Legii Honorowej. Otrzymał tytuły doctora honoris causa szeregu uczelni wyższych. Jego imieniem zostały nazwane ulice i place w różnych miejscach świata oraz port lotniczy w Gdańsku.

W 2013 Andrzej Wajda wyreżyserował poświęcony mu film biograficzny „Wałęsa. Człowiek z nadziei”.