Urodziła się 24 maja w 1946 roku, zmarła 29 czerwca 2018 roku. Polska lekkoatletka specjalizująca się w biegach sprinterskich i skoku w dal. Jest jedną z najbardziej utytułowanych sportsmenek Polski i zdecydowanie jedną z najwybitniejszych lekkoatletek w historii. Zdobyła aż siedem medali na igrzyskach olimpijskich (3 złote, 2 srebrne i 2 brązowe) i dziesięć na mistrzostwach Europy. 

Lekkoatletykę zaczęła uprawiać w 1960 roku, w wieku 14 lat. Od początku kariery startowała w barwach warszawskiej Polonii. Początkowo występowała m.in. w czwartkach lekkoatletycznych. W 1962 zdobyła w Łodzi pierwsze medale mistrzostw Polski młodzików.

Pierwsze międzynarodowe sukcesy odniosła już w 1964 – podczas rozgrywanych w Warszawie europejskich igrzysk juniorów (późniejsze mistrzostwa Europy juniorów) zdobyła trzy złote medale wygrywając bieg na 200 metrów i skok w dal oraz wraz z koleżankami w biegu rozstawnym na 4 × 100 metrów. Miesiąc później na igrzyskach olimpijskich w Tokio wywalczyła srebrne medale w skoku w dal i biegu na 200 metrów, a wraz z Teresą Ciepły, Haliną Górecką i Ewą Kłobukowską poprawiając rekord świata  zdobyła złoto w sztafecie sprinterskiej. Rok później zdobyła w Budapeszcie trzy medale uniwersjady, a w 1966 także w stolicy Węgier wywalczyła cztery (w tym trzy złote) krążki mistrzostw Europy. W 1968 w Meksyku podczas igrzysk olimpijskich zwyciężyła w biegu na 200 metrów poprawiając czasem 22,58 rekord świata oraz zdobyła brąz na dystansie 100 metrów. Zimą 1969 zdobyła w Belgradzie trzy medale lekkoatletycznych europejskich igrzysk halowych.

 Zimą 1971 stanęła na podium halowych mistrzostw Europy w skoku w dal, a latem na mistrzostwach Europy w Helsinkach zdobyła brązowy medal w biegu na 200 metrów. Podczas igrzysk olimpijskich w Monachium zdobyła brązowy medal w biegu na 200 metrów i dotarła do półfinałów rywalizacji na dystansie 100 metrów. W sezonie letnim 1974 zdobyła trzy medale (w tym dwa złote w biegach na 100 i 200 metrów) podczas mistrzostw Europy w Rzymie. Zdobyła też brąz w Katowicach na halowych mistrzostwach Europy w biegu na 60 metrów. Na igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 zdobyła złoty medal, ustanawiając czasem 49,29 nowy rekord świata. Dwukrotnie zdobywała brązowe medale mistrzostw Europy w Pradze (1978). 

Czterokrotnie była wybierana na najlepszego sportowca Polski w plebiscycie „Przeglądu Sportowego” oraz czterokrotnie zajmowała drugie miejsce. W 1974 agencja prasowa United Press International wybrała ją najlepszą sportsmenką na świecie.

Po zakończeniu kariery sportowej, skupiła się na działalności w polskich i zagranicznych organizacjach sportowych. 

Irena Szewińska z Bydgoszczą związana była od lat. W 2005 r. została honorowym obywatelem miasta. Na stadion Zawiszy przyjeżdżała wielokrotnie, jako prezes Polskiego Związku Lekkiej Atletyki.