Wielkomiejska kamienica powstała w 1904 roku. Zaprojektował ją Rudolf Kern – uznany bydgoski architekt, twórca 30 innych kamienic. Prawdopodobnie był uczniem mistrza Józefa Święcickiego. Jego dziełem jest szereg budynków przy ul. Gdańskiej, Mickiewicza i 20 Stycznia.  Kamienica przy ul. Dworcowej 86  liczy cztery kondygnacje i  częściowo użytkowe poddasze.  Budynek posiada wiele cech secesyjnych. Portal wejściowy ulokowano w południowej części gmachu. Nad nim wkomponowano nietypowe okno. Centralna część zaakcentowana jest wykuszem zwieńczonym balkonem. Budynek posiada niewiele zdobień, prawdopodobnie utracił je w trakcie poprzednich remontów.

 
Obecnie w tej części miasta  trwa  też modernizacja nowszych obiektów. Wieżowiec po hotelu „Brda” przebudowywany jest na mieszkania. Zupełnie nowy wygląd zyskuje też biurowiec u zbiegu ulic Dworcowej i Królowej Jadwigi. Te prace są już na finiszu.

W rewitalizację ulicy Dworcowej oraz jej otoczenia miasto oraz inne  podmioty publiczne zainwestowały ponad 300 mln złotych (m.in. nowy dworzec, linia tramwajowa, nowe nawierzchnie, elementy małej architektury). Bardzo ważne dla wizerunku ulicy jest uzupełnienie tych inwestycji także przez poprawę wyglądu prywatnych nieruchomości. W ostatnich latach duży wpływ na zwiększenie liczby remontów w tej części miasta miały też działania nadzoru budowlanego oraz miejskie dotacje na remonty obiektów zabytkowych.

Warto wiedzieć

Ulica Dworcowa do 1851 była polną drogą prowadzącą do Koronowa. Rozwój ulicy nastąpił z chwilą wybudowania dworca kolejowego oraz włączenia w obręb miasta gminy Bocianowo. Pierzeje ulicy Dworcowej stanowią w większości kamienice czynszowe wzniesione w latach 1860-1914 w różnych stylach. Najstarsze budynki wzniesiono w stylu klasycznym – zazwyczaj o prostych, symetrycznych fasadach i skromnej dekoracji. Najokazalsze kamienice powstały w na początku XX wieku. Wówczas królowały rozwiązania typowe dla architektury secesyjnej i wczesnego modernizmu.  W latach 1886-1889 wzniesiono budynek Dyrekcji Kolei Wschodniej, który był najokazalszym obiektem użyteczności publicznej w całym mieście. Naprzeciwko remontowanej kamienicy mieści się natomiast eklektyczny gmach Archiwum Państwowego. Wzniesiono go w 1871 roku. Początkowo był to budynek administracyjno-mieszkalny stoczni Theodora i Adolfa Wulffów. Po upadku tej firmy był on siedzibą Komisji Generalnej dla Prowincji Poznańskiej i Prus Zachodnich w Bydgoszczy, a po jej likwidacji, od 1906 był użytkowany jako archiwum akt.