Budynek powstał na planie zbliżonym do prostokąta w latach 1903-06. Łączy wiele elementów stylistycznych m.in. typowych dla secesji i modernizmu. Zasadniczo posiada dwie kondygnacje i użytkowe poddasze. Przykryty jest wielopołaciowym dachem krytym dachówką ceramiczną, tak zwaną esówką. Na elewacji dominują partie białego tynku i detal architektoniczny z cegły licówki. Elewacja frontowa jest silnie rozczłonkowana. Ryzalit w południowej części wieńczy hełm. W środkowej części na wysokości piętra wkomponowana została loggia. Nad nim część poddasza doświetlona została lukarnami. Północna część od frontu posiada również niewielki wykusz nad II kondygnacją. W szczytach charakterystycznym elementem jest konstrukcja szkieletowa. Warto zwrócić uwagę również na elegancką bramę wejściową na teren parceli. Zabudowania te przez wiele lat był częścią pierwszej bydgoskiej uczelni rolniczej.

Budynek odpowiada skali historycznej zabudowy pierzei wschodniej al. Ossolińskich. Jest wpisany do rejestru zabytków. Stanowi integralną część jednorodnego stylistycznie zespołu zabudowy dawnego Instytutu. Wcześniej odnowione zostały sąsiednie budynki, które były bazą pierwszej wyższej uczelni w Bydgoszczy. W ubiegłym roku miejska dotacja pozwoliła Uniwersytetowi Kazimierza Wielkiego odrestaurować gmach przy ul. Powstańców Wielkopolskich 2.

Miejska dotacja konserwatorska pomaga wspólnocie mieszkaniowej odnowić elewację. Koszt prac szacowany jest na około 350 tysięcy złotych. Konserwatorskie wsparcie to blisko 150 tysięcy złotych. Dzięki remontowi kolejny gmach będzie zdobić rewitalizowaną al. Ossolińskich, która zyskała elegancki trakt spacerowy oraz pasy ruchu dla rowerzystów.

Pierwsza bydgoska uczelnia

Projekt założenia rolniczej placówki w Bydgoszczy narodził się już w 1872 roku. Pretekstem była setna rocznica przyłączenia okręgu nadnoteckiego do Prus. Te plany udało się zrealizować dopiero w pierwszych latach XX wieku. Na początku 1903 r. berliński architekt i radca budowlany Oskar Delius sporządził projekt wstępny zespołu. Przewidywał powstanie zespołu trzech budynków mieszczących instytuty naukowe. Były to:

• Budynek główny z Instytutami Patologii Roślin i Melioracji
• Budynek Instytutu Higieny Zwierząt
• Budynek Instytutu Rolniczo - Chemicznego Bakteriologicznego

Obok budynków badawczych O. Delius zaprojektował obiekty o charakterze pomocniczym: dwa budynki inwentarskie, duże szklarnie, stodołę oraz trzy domy mieszkalne. Budowa całego kompleksu zajęła 3 lata.  Uroczyste otwarcie Instytutu Rolniczego im. Cesarza Wilhelma przy pl. Weyssenhoffa (wówczas Bullow Platz) nastąpiło 11 czerwca 1906 roku. W roku 1921 polskie władze przystąpiły do organizowania Państwowego Instytutu Rolniczego. Jednostka została zreorganizowana na wzór uniwersytetu. W latach 90. XX wieku zabudowania zaczął przejmować Uniwersytet Kazimierza Wielkiego. W gmachu przy al. Ossolińskich 4-6 powstała natomiast wspólnota mieszkaniowa. Działalność naukowa m.in. bydgoskiego oddziału Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin kontynuowana jest w nowych zabudowaniach przy ul. Powstańców Wielkopolskich 10.

Dotacje da właścicieli

W tym roku miejskie dotacje na prace konserwatorskie zabezpieczyliśmy dla właścicieli 21 nieruchomości. Koszt prac konserwatorskich w wiekowych budynkach szacowany jest na poziomie 4 mln zł. Więcej informacji o wszystkich tegorocznych dotacjach znajduje się TUTAJ.