Kamienica z numerem 21 powstała około 1895 roku. To stosunkowo nieduży piętrowy budynek, w którym na mieszkania zaadaptowano również część poddaszy. Kamienicę wzniesiono na planie prostokąta. Mimo niewielkich rozmiarów posiada bardzo bogato zdobioną elewację frontową. Pionowe podziały podkreślą rozbudowane pilastry. Otwory okienne ujęte są w opaski, na których dodatkowo umieszczono płaskorzeźby. Równie rozbudowane są naczółki. Warto zaznaczyć, że w trakcie prac dodano elementy ozdobne na wysokości poddasza.

Prace zleciła wspólnota zarządzana przez ADM. Ich koszt wraz z dociepleniem ściany szczytowej i remontem dobudówki to 142 tysiące złotych. Zakończenie ostatnich robót zadania planowane jest na marzec br.

W grudniu prace konserwatorskie przy elewacji frontowej zakończyły się natomiast w kamienicy z numerem 49. Kamienica powstała około 1900 roku. Wzniesiono ją na planie litery „L”. Liczy 3 kondygnacje. Symetryczną elewację frontową flankują ryzality (lekko wysunięte części). Charakterystycznym elementem kamienicy jest dominująca na wyższych kondygnacjach jasna, licowana cegła. Uwagę przykuwają też nietypowe konsole w linii dachu zdobione maskami. W trakcie remontu jasne kolory zarezerwowano dla sztukaterii i boniowanego parteru.

Wspólnota, którą również zarządza ADM przeznaczyła na prace prawie 100 tysięcy złotych.

Jesienią zakończyły się prace w niewielkiej kamienicy z nr 25. Piętrowy budynek wzniesiono około 1890 roku. W trakcie użytkowania kamienica była również wcześniej remontowana. Na elewacji niestety nie zachowały się elementy ozdobne. Budynek uzupełnia jednak doskonale zwartą zabudowę pierzejową tej części ulicy H. Sienkiewicza. Ubiegłoroczne prace zlecone przez wspólnotę kosztowały prawie 300 tysięcy złotych. Główną częścią zadania był remont eleganckiej narożnej kamienicy przy ul. Chrobrego 20, z którym budynek tworzy funkcjonalną całość. Więcej informacji o tym budynku znajduje się TUTAJ. W ostatniej dekadzie wyremontowano wiele innych budynków przy tej ulicy.

Ulica Sienkiewicza została wytyczona wraz z całą tak zwaną dzielnicą kolejową w połowie XIX wieku. Wiązało się to z budową dworca kolejowego. W tej części Śródmieścia wokół placu Piastowskiego i pomiędzy ulicami Pomorską , Dworcową i Fredry zamieszkali przede wszystkim  pracownicy kolejowi, drobni urzędnicy, nauczyciele oraz robotnicy warsztatów kolejowych. Większość zabudowy pochodzi z lat 1870-1910. Ulica H. Sienkiewicza należy do jednej z dłuższych na terenie Śródmieścia. Ma długość 830 metrów. Najokazalsze budynki wieńczą skrzyżowania z innymi ulicami.

Warto wiedzieć

W ostatnich latach w celu rewitalizacji Śródmieścia aktywne działania prowadzi również miasto. Są to nie tylko dotacje konserwatorskie, ale także nakazy remontów, zwolnienia z opłat za zajęcia pasa drogowego pod kawiarnie, konkursy, przebudowy ulic, chodników i mostów. Przy prezydencie działa też Społeczna Rada ds. Estetyki, która opiniuje kluczowe projekty i proponuje szereg rozwiązań. Działania i skuteczne interwencje podejmuje również plastyk miasta.