„Z daleka; spoza czasu, z pustkowia” to wizualna i dźwiękowa instalacja, która jest autorską ilustracją do programowego tekstu francuskiej filozofki Hélène Cixous „Śmiech Meduzy”. Narracja instalacji oparta jest na relacjach pomiędzy trzema zmysłami: dźwiękiem, obrazem i dotykiem (w postaci fakturalnych rysunków). Proces kreacji pracy oparty był na współpracy z trzeba kobietami w różnym wieku i o różnym pochodzeniu, a także doświadczeniu muzycznym), których głosy/improwizacja wokalna zostały uchwycone podczas sesji nagraniowej, w której zostały stworzone dogodne warunki dla uczestniczek, by w pełni czuły się komfortowo i otworzyły się na proces improwizacji. Uczestniczki miały pełne prawo wyrażania siebie i improwizacji, znając podstawy konceptualne pracy. Autorka nie kontrolowała ich emocji związanych z tekstem Cixous, jedynie budowała kompozycje muzyczną we współpracy z angielskim muzykiem i producentem Jamesem Pearce’em.

Wiola Ujazdowska jest artystką wizualną. W 2012 uzyskała tytuł magistra historii sztuki na UMK w Toruniu. Na tej uczelni na Wydziale Sztuk Pięknych studiowała również malarstwo. W 2012 otrzymała stypendium artystyczne Jana Winczakiewicza na pobyt w Paryżu, a w latach 2012–2013 studiowała w Cologne Institute of Apply Sciences w Koloni. Od 2014 roku mieszka na Islandii, gdzie koordynuje i współtworzy projekty edukacyjne i artystyczne we współpracy m.in. z UNESCO, Reykjavik Art Museum, Nylistasafnid, Reykjavik Dance Festival. Współtworzyła artist-run space galerie Listastofan. Jej prace prezentowane były w galeriach na terenie Polski, Niemiec, Islandii.