logo miasta - trzy kolorowe spichrze
Translate:

Ulica Nakielska zmienia oblicze




Kontynuowane są remonty kolejnych kamienic położonych wzdłuż ulicy Nakielskiej. Nową elewację zyskują budynki z numerami 15 i 105. Wkrótce rusztowania staną przy następnych kamienicach. W najbliższych latach zabudowane zostaną też tereny po fabryce obrabiarek, która wyprowadza się za miasto.


Obecnie prace trwają przy kamienicy z numerem 15. Wspólnota zarządzana przez ADM zleciła remont elewacji wraz z jej dociepleniem. Budynek liczący ponad 100 lata posiada 3 kondygnacje. Frontowa część wzniesiona została na planie prostokąta. Posiada symetryczną elewację. W osi budynku umieszczono przejazd bramny. Kamienica od początku pełniła funkcję mieszkalną. Elewacja zdobiona jest gzymsami i opaskami wokół okien.

ADM przygotowuje się tez do zlecenia prac w sąsiedniej kamienicy z numerem 13. Budynek również zyska estetyczną elewację. Wcześniej wypiękniały kamienice z numerami 17,19 i 21. W  obrębie skrzyżowania ul. Nakielskiej i Wrocławskiej  wyremontowano i rozbudowano  zabudowania  hotelu „Park”. Na Wilczaku trwa również remont kamienicy z nr 105. W tym roku estetyczną elewację zyska też  kamienica z numerem 25 z przepiękną rzeźbą rzymskiej bogini Fortuny, symbolizującej szczęście i pomyślność.

Polski Holding Nieruchomości w ubiegłym roku kupił natomiast teren dawnej Fabryki Obrabiarek do Drewna i planuje wybudować ponad 700 mieszkań. W ramach inwestycji zrewitalizowane mają być zabytkowe zabudowania hali i budynku biurowego. U zbiegu Nakielskiej ze Stawową projektowany jest plac, przy którym skupiać mają się nowe funkcje usługowo-handlowe.


 
Historia ulicy w pigułce

Ulica Nakielska stanowi stary trakt łączący Bydgoszcz z Nakłem nad Notecią i osadami położonymi na zachód od miasta po południowej stronie doliny bydgosko-nakielskiej. W 1872 r. nad ulicą wybudowano wiadukt linii kolejowej do Inowrocławia. Pod koniec XIX w. ulica była wybrukowana, a na wschodnim odcinku otoczona pierzejami kamienic, w tym czasie powstała też fabryka obrabiarek do drewna z charakterystycznym budynkiem biurowym w neobarokowym stylu tzw. willa Carla Blumwego, pierwszego właściciela fabryki. W 1901 ułożono torowisko tramwajowe (do ul. Wrzesińskiej). W latach 1904-06 zbudowano neogotycką ewangelicką świątynię, obecny kościół Miłosierdzia Bożego.  Początkowo tylko wschodni skrawek ulicy w dzisiejszym przebiegu pozostawał w granicach administracyjnych miasta Bydgoszczy – do ul. Miedza. W 1973 roku po zasypaniu części Starego Kanału Bydgoskiego powstała łącznica od ronda Grunwaldzkiego do ul. Wrocławskiej.