Prace są prowadzone przy budynku na ul. Wiatrakowej 17, który wcześniej zyskał nowy dach. Kamienica posiada bardzo ciekawa formę. Wzniesiono ją w 1908 roku na nieregularnym planie. Liczy 3 kondygnacje i użytkowe poddasze. Pełni funkcję mieszkalno-usługową. Narożnikową część podkreśla wykusz zwieńczony płaskim hełmem, którego konstrukcja opiera się na szachulcowej konstrukcji, z widocznymi  drewnianymi belkami . W połacie dachu wkomponowano lukarny.  Dolna część kamienicy wykończona jest cegłą. Na górnych kondygnacjach dominuje tynk ze zdobieniami w formie m.in płycin. Od strony ul. R. Traugutta na szczycie ściany umieszczono rok budowy okazałego budynku.

Wcześniej w tej części miasta odnowiono front narożnej kamienicy na styku ulic R. Traugutta i T. Lenartowicza, kamienicę przy ul. Nowodworskiej 50, 57  oraz bezpośrednio sąsiadujące budynki przy Wiatrakowej 11-13-15. W  2019  roku przeprowadzony został też remont wiekowego sierocińca.

Wyremontowana została też ulica Wiatrakowa wraz ze skrzyżowanie z ulicami Nowodworską i Traugutta. Wówczas przy remontowanej kamienicy dziki parking zamienił się w estetyczny skwer otaczający starą lipę. Wzdłuż ulicy powstał natomiast kontrapas, który zapewnia rowerzystom bezpieczny dojazd ze Szwederowa w kierunku Starego Miasta. Łączy się on na Zbożowym Rynku z drogami rowerowymi, które powstały w ramach rozbudowy ul. Kujawskiej.

Ta część Szwederowa do połowy XIX wieku była odrębnym folwarkiem. Nosiła wówczas nazwę Nowy Dwór ( Neuhoff). Przypomina o tym teraz nazwa ulicy - Nowodworska. Tę część osiedla Szwederowo włączono do Bydgoszczy w 1867 roku. Granica miasta przebiegała wówczas m.in. ulicami M. Konopnickiej – T. Lenartowicza – Nowa – Ugory. Do miasta należał też wąski klin pomiędzy dzisiejszymi ulicami Leszczyńskiego i Skorupki. Resztę osiedla przyłączono do Bydgoszczy dopiero w 1920 roku.