- Najważniejszą częścią inwestycji jest budowa nowego torowiska łączącego ronda Bernardyńskie i Kujawskie – podkreślał prezydent Bydgoszczy, Rafał Bruski, który na miejscu zapoznawał się z postępem prac. - W ten sposób bydgoszczanie zyskają wygodne i szybkie połączenie centrum miasta z osiedlami Wzgórze Wolności, Wyżyny oraz Kapuściska. Wykonawcy sprawnie realizują prace. Doceniam to ze względu na trudną sytuację epidemiologiczną i szereg dodatkowych robót związanych np. z pracami archeologicznymi. Cieszę się, że jesteśmy coraz bliżej finiszu.
Tory i rozjazdy ułożone
Prace przy torowej części inwestycji są najbardziej zaawansowane. Ułożone zostały wszystkie rozjazdy. Trwa montaż ostatnich odcinków szyn. Brakuje ich już tylko na krótkich odcinkach stanowiących obecnie tymczasowy przejazd dla samochodów. Montowane są kolejne słupy trakcyjne. Wkrótce rozpocznie się podwieszanie sieci trakcyjnej oraz niezbędnych urządzeń sterujących ruchem.
Kilometry nowych jezdni
Zaawansowane prace trwają przy nowych jezdniach. Wkrótce gotowa będzie wschodnia nitka Kujawskiej, gdzie zarezerwowano również miejsce na buspas – więcej informacji o tym rozwiązaniu znajduje się w Raporcie nr 36. Nawierzchnie układane są też w północnej części ronda Kujawskiego na styku ulic Kujawskiej i Solskiego. Nowe jezdnie są położone nawet 2 metry niżej w stosunku do rozwiązań sprzed przebudowy. Było to konieczne by uzyskać bezpieczne parametry nachylenia torowiska wzdłuż ulicy Kujawskiej. Stąd również konieczność budowy torowiska w wykopie na odcinku ulicy Kujawskiej. Wzdłuż jezdni montowane są nowe latarnie oraz maszty pod sygnalizacje świetlne i znaki. Wszystkie nowe i modernizowane jezdnie mają długość około 4 kilometrów.
Rowerem na Stare Miasto
Rozbudowana ulica Kujawska ma być również wygodnym miejscem do poruszania się rowerem. Drogi rowerowe powstają po obu stronach jezdni. Będą one łączyć się z istniejącymi ścieżkami wykonanymi wcześniej wzdłuż ulic Wojska Polskiego, Solskiego, południowego odcinka ul. Kujawskiej oraz z kontrapasem na ul. Wiatrakowej. Zmieniona organizacja ruchu na Zbożowym Rynku i fragmencie ul. Długiej pozwolić ma również na bezpieczny przejazd rowerzystów na Stare Miasto. Gotowy jest fragment ścieżki po wschodniej stronie ul. Kujawskiej oraz Bernardyńskiej.
Bezpieczne chodniki
Z myślą o pieszych powstają nowe chodniki. Od strony Starego Miasta wykładane będą one płytami granitowymi. W budynku przy ul. Bernardyńskiej 1A rozpoczął się remont szczytowej ściany, która została odsłonięta po rozbiórce przyległego budynku. Dodatkowe miejsce pozwoli na Zbożowym Rynku zlokalizować nową jezdnię, chodniki i drogi rowerowe. W wielu punktach trwają prace brukarskie. Wszystkie rozwiązania dostosowane będą do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, co oznacza m.in. budowę pochylni dla wózków, wyposażenie sygnalizacji drogowej w sygnalizatory dźwiękowe czy budowanie elementów ryflowanych ułatwiających orientację osobom niepełnosprawnym.
Rozbudowa ulicy Kujawskiej to największy projekt komunikacyjny realizowany w centrum Bydgoszczy. Koszt inwestycji, łącznie z zakupem nowoczesnych tramwajów i zakończoną już przebudową węzła Szarych Szeregów to ponad 370 mln zł. Sam koszt prac budowlanych na Kujawskiej to 168 mln zł.
Krótka historia wielkich planów
Pierwsze pomysły związane z budową linii tramwajowej na ul. Kujawskiej pojawiły się na przełomie lat 60. i 70 . XX wieku. Były one związane z powstaniem osiedla Wyżyny. Program nowego układu komunikacyjnego Bydgoszczy z 1970 roku uwzględniał budowę linii tramwajowej na osiedle Wyżyny oraz jej przedłużenie wzdłuż ul. Wojska Polskiego do ul. Kujawskiej z zejściem w dół do centrum miasta. Rok później Miejska Radę Narodową zatwierdziła dokument, który zakładał nie tylko budowę nowego połączenia tramwajowego, ale również tzw. Arterii Średnicowej od dawnego Zachemu do placu Poznańskiego (obecne ulice Wojska Polskiego i część Solskiego). Torowisko od węzła Szarych Szeregów do Magnuszewskiej powstało w 1975 roku. W 1984 roku wydłużono je do ul. Karpackiej. W latach 90. powstała jezdnia w kierunku ul. Szubińskiej (ul. Solskiego). W kolejnych latach kilkukrotnie próbowano przygotować budowę stosunkowo niewielkiego odcinka torów o długości około 600 metrów, ale wyjątkowo ważnego dla sprawnej komunikacji. Największym wyzwaniem była stosunkowa duża różnica wysokości terenu (24 m) i związane z tym koszty zadania. Kluczowym momentem dla uruchomienia tej inwestycji było zapewnienie unijnego finansowania w 2014 roku (Kontrakt Terytorialny). Pozwoliło to sfinalizować prace projektowe, przeprowadzić konsultacje społeczne, ogłosić przetarg na budowę i wybrać wykonawców zadania, którzy rozpoczęli pracę.