Promowanie dziedzictwa przemysłowego wpisane jest w szereg strategii i programów sektorowych Miasta. Utworzony w 2015 roku Szlak TeH2O (T – jak technika, H – jak historia, O – jak opowieść) zyskuje coraz większą popularność i międzynarodowe uznanie wyrażane przyznanymi nagrodami – to wszystko zwraca uwagę na konieczność dalszego rozwijania działań w zakresie promowania dziedzictwa przemysłowego Bydgoszczy, stanowiącego ważny element tożsamości Miasta.
Inicjatorami pomysłu są: miejskie Centrum Kultury, Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego, Wyższa Szkoła Gospodarki oraz wszystkie podmioty tworzące Szlak TeH2O. oficjalne poparcie wystosował również prof. Tomasz Topoliński, Rektor UTP w Bydgoszczy.Wspomniane instytucje planują szereg działań promocyjno-kulturalnych i społecznych o raz naukowych. Imprezy kulturalne, wystawy, sesje naukowe, konkursy, projekty edukacyjne – to wszystko złoży się na całoroczną refleksję nie tylko nad industrialną przeszłością Bydgoszczy ale tworzyć też będą kontekst do odkrywania współczesności, nowoczesnego charakteru Miasta, budowania dumy mieszkańców z rozwoju bydgoskich przedsiębiorstw, narodzin przemysłów kreatywnych, rozwoju nowoczesnych technologii i produkcji. Szczegóły dotyczące Szlaku TeH2O – www.ludzieitechnika.pl
Warto wiedzieć:
Szlak Wody Przemysłu i Rzemiosła TeH2O to przemysłowy szlak tematyczny w Bydgoszczy, który łączy historię piętnastu miejsc wpisanych w przestrzeń miasta organicznie związanego z wodą. Każda z powieści splata ze sobą losy bydgoszczan - rzemieślników, przedsiębiorców, społeczników - z rozwojem lokalnego przemysłu i rzemiosła. Na Szlak TeH2Oskłada się 15 obiektów, które łączą przemysłowe i rzemieślnicze tradycje Miasta. Wśród tych obiektów znajdują się: Kanał Bydgoski, Wyspa Młyńska, Exploseum, Spichrze nad Brdą, Muzeum Fotografii przy WSG, Dawna Gazownia Miejska, Hala Pomp Wodociągowych, Introligatornia, Fabryka Obrabiarek do Drewna, Muzeum Mydła i Historii Brudu, Muzeum Kanału Bydgoskiego, Muzeum Farmacji „Apteka pod Łabędziem”, Warzelnia Piwa Bydgoszcz czy barka „Lemara”.