Masywny budynek powstał na planie litery C, około 1899 roku. Pięciokondygnacyjna kamienica pełni przede wszystkim funkcję mieszkalną. Parter od strony frontowej zarezerwowano pod lokale handlowo-usługowe. Charakterystyczny elementem kamienicy są obszerne balkony z kutymi  balustradami. Umieszczono je symetrycznie względem osi budynku na wysokości II, III i IV kondygnacji. Równie ciekawym rozwiązaniem jest szczyt wieńczący środkową część kamienicy nawiązujący do neobaroku. Po obu jego stronach w poddaszu umieszczono lukarny. Warto również zwrócić uwagę na portal wejściowy. Brama z misternym zdobieniem to jeden z najlepszych przykładów oryginalnej metaloplastyki.

Cały łukowy portal ujęty został półkolumnami, a jego szczyt zdobi płaskorzeźba przedstawiająca greckiego boga Hermesa – opiekuna m.in. kupców. Górne kondygnacje budynku są zdominowane przez licowaną pomarańczową cegłę. Dodatkowym zdobieniem są pasy  cegieł w kolorze zieleni i czerni. Otwory okienne zdobione są rozbudowanymi naczółkami i ornamentami. W elewacji frontowej znajduje się ozdobna rozeta starej trakcji tramwajowej, którą obecnie podwieszona jest do  stylowych słupów latarni.

Remont majestatycznej kamienicy zleciła wspólnota zarządzana przez ADM. Obejmował on odnowienie elewacji frontowej oraz klatki schodowej. Budynek jest teraz utrzymany w beżowej kolorystyce. Remont pochłonął ponad 230 tysięcy złotych.

Od polnej drogi do reprezentacyjnej ulicy

Ulica Dworcowa do 1851 była polną drogą prowadzącą do Koronowa. Rozwój ulicy nastąpił z chwilą wybudowania dworca kolejowego oraz włączenia w obręb miasta gminy Bocianowo. Pierzeje ulicy Dworcowej stanowią w większości kamienice czynszowe wzniesione w latach 1860-1914 w różnych stylach. Najstarsze budynki wzniesiono w stylu klasycznym – zazwyczaj o prostych, symetrycznych fasadach i skromnej dekoracji. Najokazalsze kamienice powstały w na początku XX wieku. Wówczas królowały rozwiązania typowe dla architektury secesyjnej i wczesnego modernizmu.  W latach 1886-1889 wzniesiono budynek Dyrekcji Kolei Wschodniej, który był najokazalszym obiektem użyteczności publicznej w całym mieście. W 1888 roku ulicą zaczęły kursować konne  tramwaje (od 1896 elektryczne).

Udana rewitalizacja

W rewitalizację ulicy Dworcowej oraz jej otoczenia miasto oraz inne  podmioty publiczne zainwestowały w ostatniej dekadzie ponad 300 mln złotych (m.in. nowy dworzec, linia tramwajowa, nowe nawierzchnie, elementy małej architektury). Bardzo ważne dla wizerunku ulicy jest uzupełnienie tych inwestycji także przez poprawę wyglądu prywatnych nieruchomości. W ostatnich latach duży wpływ na zwiększenie liczby remontów w tej części miasta miały też działania nadzoru budowlanego oraz miejskie dotacje na remonty obiektów zabytkowych. Rewitalizacji sprzyjają też nowe miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego.