W budynku siedzibę mają m.in. Instytuty Fizyki i Matematyki. Remont uzupełnił prace wykonane wcześniej przy pozostałych budynkach kampusu, poddanych zabiegom konserwatorskim w latach 2013-2015. Remontowany od kilku lat budynek stanowi integralną część jednorodnego stylistycznie zespołu zabudowy Instytutu z 1906 r., usytuowanego na parceli pl. Weyssenhoffa 11. Obiekt jest wpisany do Rejestru Zabytków Województwa Kujawsko-Pomorskiego.

Oryginalna architektura

Budynki uczelni  wzniesiono w formie nawiązującej do pruskiego stylu narodowego. Na elewacji zastosowano partie czerwonej cegły i jasny tynk. Podobnie jak inne zabudowania, gmach przy ul. Powstańców Wielkopolskich 2 ma wielospadowy dach. Posiada też starannie zaprojektowane wnętrza, które początkowo służyło Instytutowi Higieny Zwierząt. Jednostka ta kształciła między innymi weterynarzy i rolników oraz prowadziła badania z zakresu zwalczania epidemii, produkowała szczepionki i surowice. Budynek jest podpiwniczony i posiada użytkowe poddasze. W elewację frontową wkomponowano ryzality (wystające części budynku). Od zaplecza przypomina on kształtem basztę. Wewnątrz zachowały się schody z kutą balustradą o neobarokowej dekoracji. W 1992 roku obiekt wraz z innymi zabudowaniami wpisano do rejestru zabytków. Obecnie stanowi siedzibę Instytutu Matematyki i Instytutu Fizyki UKW.
Konserwacja prowadzona była z zachowaniem w maksymalnym stopniu wszystkich oryginalnych elementów wystroju elewacji oraz oryginalnych materiałów: cegieł, sztukaterii, profili oraz wypraw tynkarskich. Prace kosztowały 563 tys. zł. Remont objęty został pięcioletnią gwarancją. Dofinansowanie z Bydgoskiego Programu Ochrony Zabytków wyniosło 200 tysięcy złotych.

Pierwsza bydgoska uczelnia

Projekt założenia rolniczej placówki w Bydgoszczy narodził się już w 1872 roku. Pretekstem była setna rocznica przyłączenia okręgu nadnoteckiego do Prus. Te plany udało się zrealizować dopiero w pierwszych latach XX wieku. Na początku 1903 r. berliński architekt i radca budowlany Oskar Delius sporządził projekt wstępny zespołu. Przewidywał powstanie zespołu trzech budynków mieszczących instytuty naukowe. Były to:

• Budynek główny z Instytutami Patologii Roślin i Melioracji
• Budynek Instytutu Higieny Zwierząt
• Budynek Instytutu Rolniczo - Chemicznego Bakteriologicznego

Obok budynków badawczych O. Delius zaprojektował obiekty o charakterze pomocniczym: dwa budynki inwentarskie, duże szklarnie, stodołę oraz trzy domy mieszkalne. Budowa całego kompleksu zajęła 3 lata.  Uroczyste otwarcie Instytutu Rolniczego im. Cesarza Wilhelma przy pl. Weyssenhoffa (wówczas Bullow Platz) nastąpiło 11 czerwca 1906 roku. W roku 1921 polskie władze przystąpiły do organizowania Państwowego Instytutu Rolniczego. Jednostka została zreorganizowana na wzór uniwersytetu. W latach 90. XX wieku zabudowania zaczął przejmować Uniwersytet Kazimierza Wielkiego. Działalność naukowa m.in. bydgoskiego oddziału Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin kontynuowana jest w nowych zabudowaniach przy ul. Powstańców Wielkopolskich 10.

Fot: UKW