Budynek wzniesiono około 1883 roku pod nadzorem mistrza murarskiego H. Lewandowskiego. Na fasadzie od strony ulicy dominują klasyczne rozwiązania. Na piętrze pomieszczenia doświetlają duże łukowe okna. Parter jest boniowany. Fasadę zdobią płyciny, gzymsy, opaski wokół otworów okiennych. Nietypowym rozwiązaniem jest natomiast balustrada na szczycie kamienicy. Bez wątpienia najciekawszym elementem budynku jest natomiast wieża z dachem zwieńczonym iglicą. W kamienicy do wybuchu I wojny światowej mieściła się restauracja. Po remoncie budynek jest nadal utrzymany w stonowanej biało-popielatej kolorystyce.

 
Obecnie  w tej części miasta firma AWZ rewitalizuje też tereny po dawnej „Befanie” nadając temu kwartałowi funkcje mieszkalno-usługowe. W zakres prac wchodzą między innymi konserwatorskie prace przy ceglanym budynku biurowym. Więcej informacji o zmianach w tej części Śródmieścia  znajduje się w tekście „Stare mury nowe funkcje”.

Trochę historii

Ulica K. Marcinkowskiego został wytyczona na początku XIX wieku. Od początku łączyła ulicę Dworcową z placem przed miejską śluzą. Początkowo nosiła ona nazwę Fischerstrasse (ul. Rybacka). Zabudowana jest budynkami wzniesionymi w różnych okresach, ale większość pochodzi z I połowy XX wieku. U zbiegu przedłużenia ul. Marcinkowskiego z ulicą F. Focha przed wojną znajdował się piętrowy budynek. Był on w latach zaboru m.in.  siedzibą Królewskiej Inspekcji Budownictwa Wodnego (Wasserbauinspektion). Jednostka zajmowała się m.in.  budową, rozbudową i utrzymaniem Kanału Bydgoskiego oraz nadzorem nad rzekami: Wisłą, Brdą i Notecią w rejencji bydgoskiej. Część budynku został rozebrana w czasie budowy północnej nitki mostów „Solidarności” na przełomie lat 70. i 80. XX wieku.

W trakcie rewitalizacji bulwarów odtworzona została śluza trapezowa. W ostatnich latach zrealizowano szereg innych prac poprawiających estetykę ul. K. Marcinkowskiego. Stare lampy  na tak zwanych „przewieszkach”  (stalowych linach rozciągniętych pomiędzy budynkami) zastąpiły stylowe słupy w formie bydgoskich pastorałów z energooszczędnymi oprawami. Wyremontowano także część chodników. Wzdłuż ulicy zasadzono szpaler jarząbów szwedzkich. Przebudowano również kosztem 13 mln zł  budynek dawnego kina „Orzeł”, który pełni obecnie funkcję Miejskiego Centrum Kultury.

Estetyczna Bydgoszcz

W ostatnich latach w celu rewitalizacji Śródmieścia aktywne działania prowadzi również miasto.  Są to nie tylko dotacje konserwatorskie, ale także nakazy remontów, zwolnienia z opłat za zajęcia pasa drogowego pod kawiarnie, konkursy, przebudowy ulic, chodników i mostów. Przy prezydencie działa też  Rada ds. Estetyki, która opiniuje kluczowe projekty i proponuje szereg rozwiązań. Działania i skuteczne interwencje podejmuje również plastyk miasta. Rewitalizację ułatwiają miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego.