Z wnioskiem o uhonorowanie Leona Janty-Połczyńskiego wystąpił Andrzej Kobiak, senator RP, a Zespół ds. Nazewnictwa Miejskiego zaproponował nadanie jego imienia bulwarowi znajdującemu się wzdłuż lewego rzeki Brdy na odcinku między ul. Bernardyńską i Aleją Stefana Kardynała Wyszyńskiego (od strony ulic Jagiellońskiej). 

Na tę propozycję przystali bydgoscy radni, którzy na ostatniej sesji Rady Miasta (18 grudnia) zagłosowali za realizację tego pomysłu. Leon Janta-Połczyński był jednym z najwybitniejszych polityków Pomorza w okresie międzywojennym. Polityk, działacz społeczny, członek Naczelnej Rady Ludowej w 1918 roku, a następnie minister rolnictwa i dóbr państwowych w pięciu rządach II RP, senator. Jego znaczenie w historii Bydgoszczy jest ogromne - 22 stycznia 1920 roku, Janta-Połczyński, ówczesny wiceminister ds. byłej Dzielnicy Pruskiej dokonał uroczystego przyłączenia Bydgoszczy do Polski i województwa wielkopolskiego. 

Warto wiedzieć: 

Leon Janta – Połczyński urodził się 25 maja 1867 w Wysokiej k. Tucholi. Ukończył gimnazjum w Chojnicach, następnie studia ekonomiczne i prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz na uniwersytetach w Berlinie, Paryżu oraz Jenie, gdzie w roku 1890 uzyskał stopień doktora praw. Po powrocie w rodzinne strony zajął się organizacją działalności gospodarczej, oświatowej i politycznej. Podczas I wojny światowej utrzymywał kontakty z działaczami niepodległościowymi w Wielkopolsce. W listopadzie 1918 wszedł w skład Powiatowej Rady Ludowej w Tucholi, a w grudniu - Polskiego Sejmu Dzielnicowego w Poznaniu. Jako członek Rady Narodowej byłego zaboru pruskiego i delegat rządu RP był ekspertem w sprawie przynależności Pomorza do Polski i wchodził w skład delegacji na konferencję pokojową w Paryżu. 

Dzięki działaniom dyplomatycznym Janty-Połczyńskiego, jego osobistym relacjom z dyplomatami amerykańskimi, w ostatecznym raporcie główne kryterium granicy pomiędzy Polską a Niemcami, jakim miała być liczba mieszkańców danej narodowości, rozszerzono o poczucie patriotyzmu grup narodowościowych, ich siły ekonomicznej, przywiązania do kultury. Ta poprawka umożliwiła przypisanie Bydgoszczy do Polski.

8 października 1919 Leon Janta-Połczyński został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie b. Dzielnicy Pruskiej w Poznaniu. To właśnie z tytułu pełnienia tej funkcji, 22 stycznia o przyjechał do Bydgoszczy wraz z gen. Józefem Dowbor-Muśnickim, dowódcą Sił Zbrojnych Polskich w byłym zaborze pruskim oraz oficerami Ententy. Na Starym Rynku dokonał oficjalnego przyłączenia Bydgoszczy do Polski. 

Leon Janta-Polczyński później jeszcze wielokrotnie gościł w Bydgoszczy. W czasie II wojny światowej ukrywał się współpracując z Delegaturą Rządu na Kraj. Po II wojnie, w wyniku reformy rolnej utracił majątek i zamieszkał wraz z żoną w Gnieźnie, a następnie w Poznaniu. W 1948 objął funkcję kustosza w Muzeum Piastów Śląskich w Brzegu. W 1958 w wieku 91 lat przeszedł na emeryturę. Ostatnie lata życia poświęcił na pisanie pamiętników i zbieranie dokumentów historycznych.

Zmarł 20 lipca 1961 w Poznaniu. Pochowany został pierwotnie na poznańskim cmentarzu Górczyńskim, natomiast od 1985 roku prochy ministra i jego małżonki spoczywają w grobowcu rodzinnym w Raciążu.