Klinika Kardiochirurgii prowadzi całodobowy dyżur kardiochirurgiczny dla województwa kujawsko-pomorskiego, zatem zapewnienie właściwych warunków wykonywania zabiegów operacyjnych było niezbędne dla dalszego prawidłowego jej funkcjonowania. Obecnie, kierownikiem Kliniki Kardiochirurgii jest prof. dr hab. n. med. Wojciech Pawliszak.
Kluczowym elementem inwestycji była instalacja na bloku operacyjnym, angiografu Philips Azurion 7C20 ORT. Urządzenie to wyposażone jest w najbardziej zaawansowany, z obecnie dostępnych na rynku, system redukcji dawki promieniowania jonizującego. Funkcjonalność sali hybrydowej wyposażonej w angiograf, przeznaczony do wysokospecjalistycznych operacji serca, pozwoli na łączenie różnych specjalności i stosowanie różnych metod leczenia, mniej inwazyjnych i mniej obciążających dla pacjentów. W ramach inwestycji Klinika Kardiochirurgii otrzymała również urządzenia medyczne, m.in.: system Echo, stół operacyjny kompatybilny z systemem angiograficznym, kolumny anestezjologiczne, infuzyjne i chirurgiczne na zawieszeniu sufitowym. W ramach modernizacji doposażono klinikę również w niezbędne do realizacji usług medycznych wyposażenie biurowo – administracyjne oraz socjalne. - Dzięki tej modernizacji pracownicy szpitala będą mieli możliwość zdobycia kolejnych specjalizacji i umiejętności, a to  przyczyni się zarówno  do większego bezpieczeństwa pacjentów, jak i do utrzymania w placówce ambitnych lekarzy, dla których leczenie i ciągłe samodoskonalenie jest pasją oraz misją – powiedział Prezydent Miasta Rafał Bruski. Przeprowadzone prace modernizacyjne przyczynią się do wzrostu konkurencyjności placówki oraz poszerzenia możliwości dalszego rozwoju merytorycznego i naukowego pracowników szpitala.

Modernizacja Kliniki możliwa była dzięki realizacji projektu pn. :„Wzrost dostępności i efektywności usług medycznych w zakresie kardiochirurgii poprzez modernizację i doposażenie Kliniki Kardiochirurgii Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 w Bydgoszczy. Projekt zrealizowany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko-Pomorskiego na lata 2014-2020. Całkowity koszt realizacji projektu wyniósł 19 968 982,30 zł, wartość dofinansowania: 17 809 002,92 zł.

Warto wiedzieć
Szpital Uniwersytecki nr 1, to pierwszy szpital zorganizowany przez samorząd miejski Bydgoszczy w przejętym przez władze pruskie budynku dawnego klasztoru sióstr klarysek przy ul. Gdańskiej (obecnie Muzeum Okręgowe). Szybki rozwój miasta był przyczynkiem do budowy nowego obiektu. Miał powstać w 1910 r., jednak dopiero władze polskie podjęły taką decyzję w 1925 r. Dla władz miejskich podjęcie ostatecznej decyzji było trudne przede wszystkim z uwagi na niedostatek środków niezbędnych przy realizacji tak ambitnego zadania. Do 1927 r. trwały przygotowania. Ostatecznie wybrano teren poza miastem, na Skrzetusku, na kilkunastomorgowej działce uzyskanej od właściciela ziemskiego Augusta Hempla. W dniu 23 lutego 1928 r. Rada Miejska uchwaliła aby wybudować szpital miejski przypuszczalnym kosztem 6.400.000 zł, który pokryje się częściowo z pożyczki, a częściowo funduszami miasta. W lipcu 1928 r., po poświęceniu kamienia węgielnego, prace ruszyły. Budynek wzniesiono w stanie surowym w ciągu dwóch sezonów budowlanych 1928-1929. Potem prace ulegały spowolnieniu, a w 1930 r. prawie ustały z powodu kłopotów finansowych miasta. Bydgoszcz została również dotknięta skutkami wielkiego kryzysu światowego. Trudności udało się pokonać dopiero w 1934 r. dzięki zaciąganym pożyczkom bankowym. Wreszcie, 13 grudnia 1937 r. nastąpiło uroczyste otwarcie jednak tylko skrzydła zachodniego i części centralnej. Wschodnie jeszcze kilka lat pozostało nieczynne w stanie surowym. W okresie okupacji hitlerowskiej, do sierpnia 1940 r., Szpital Miejski pełnił funkcję wojskowego lazaretu polowego. Potem stał się ponownie lecznicą cywilną, obsadzoną przez delegowanych z Gdańska lekarzy niemieckich i przyjął nazwę – Siegfried Staemmler Krankenhaus. W tym czasie uruchomiono częściowo skrzydło wschodnie. Po wyzwoleniu do pierwszych miesięcy 1946 r. szpital zajmowało głównie wojsko. Pełne uruchomienie skrzydła wschodniego w kolejnych latach, pozwoliło na stopniowe zwiększanie ilości łóżek od 320 w 1946 r. do 650 w 1948 r. Pod koniec lat 60. rozpoczęły się dyskusje na temat możliwości powołania akademii medycznej w Bydgoszczy. Lekarze szpitala im. dr. A. Jurasza zamierzenia te aktywnie wspierali. Obok codziennej pracy usługowej, angażowali się również naukowo, otwierali przewody doktorskie i habilitacyjne. W dniu 21 lipca 1984 r. Sejm podjął uchwałę o powołaniu Akademii Medycznej w Bydgoszczy, a Minister Zdrowia zatwierdził utworzenie z dniem 1 stycznia 1985 r. Państwowego Szpitala Klinicznego (PSK). Na początku 1989 r. ukończono prace modernizacyjne w Szpitalu im. dr. A. Jurasza. Uroczyste otwarcie nastąpiło 21 kwietnia 1989 r. Już jako Państwowy Szpital Kliniczny nadal się rozwijał i wzbogacał aparaturowo. 15 października 1990 r. otwarto pierwszą w regionie Pracownię Tomografii Komputerowej. W grudniu 1996 r. powstała pierwsza w województwie Pracownia Kardiologii Inwazyjnej. Trwała nadal rozbudowa. Wznoszono nowe budynki. W jednym z nich uruchomiono w 1997 r. Zespół Poradni Przyklinicznych. Po 20 latach działalności nastąpiły istotne zmiany organizacyjne. Zgodnie z Ustawą z dnia 8 października 2004 r. Akademia Medyczna im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy została włączona do Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, jako Collegium Medicum, a Szpital im. dr. A. Jurasza, budowany jako miejski, stał się po 67 latach Szpitalem Uniwersyteckim.