Wymianę oświetlenia zaplanowano wzdłuż całej ul. Czartoryskiego oraz na krótkim odcinku ul. Świętej Trójcy do ul. Poznańskiej. Do oświetlenia ulic zaprojektowano słupy stalowe typy „bydgoskiego” o wysokości 9m z wysięgnikiem ozdobnym w kształcie pastorału. Dodatkowo nowe oświetlenie zyska skwer pomiędzy ulicą Czartoryskiego i Młynówką, sąsiadujący ze szkołą podstawową. Do jego oświetlenia użyte zostaną stylowe słupy parkowe o wysokości 5 metrów. Wszystkie latarnie będą montowane na prefabrykowanych fundamentach. To kolejny etap estetycznych zmian w ważnej części Śródmieścia, która jest częścią naszego parku kulturowego. Trwa przetarg, który wyłoni wykonawcę prac budowlanych. Po podpisaniu umowy zajmą one około 3 miesięcy.

W tym roku zaplanowaliśmy także wymianę oświetlenia na przebudowywanym odcinku ul. Królowej Jadwigi, pomiędzy ul. Garbary i mostem Królowej Jadwigi (od strony Okola). Asfalt ustępuje tam miejsca płytom chodnikowym oraz ozdobnym kamiennym opaskom. To zadanie do realizacji w Bydgoskim Budżecie Obywatelskim wybrali mieszkańcy. Od razu wbudowane zostały też nowe fundamenty, które pozwolą zamontować latarnie w formie stylowych pastorałów.

Trochę historii

Ulica Czartoryskiego została wytyczona przed 1800 rokiem. Kończyła się wówczas nad brzegiem Kanału Bydgoskiego, który wtedy dochodził aż do Brdy na wysokości ul. Grottgera. Najbardziej charakterystycznym obiektem jest dawna destylarnia. W  1887 roku H. Franke kupił parcelę przy ul. nad Młynówką i rozbudował na niej skład spirytusu wyposażony w cementowe cysterny i żelazne zbiorniki na surowy spirytus. Na bazie tego magazynu w 1893 roku właściciel wybudował dużą i nowoczesną na owe czasy rafinerię spirytusu. Budynki dawnej rafinerii spirytusu stojące frontem do rzeki Młynówki stanowią ważną część malowniczej  Bydgoskiej Wenecji. Niektóre z nich mają bardzo ozdobny charakter.

Ulica Królowej Jadwigi wytyczona została w roku 1860. W latach 1861-1865 w osi ulicy powstał pierwszy łukowy, trójprzęsłowy ceglany most na Brdzie, któremu nadano nazwę Viktoriabrücke, zmienioną w 1920 roku na most Królowej Jadwigi. W latach 1912-13 most przebudowano i nadano mu formę obiektu jednoprzęsłowego. Początkowo ulica prowadziła od ul. Dworcowej do ul. Garbary. Dopiero w latach 70. XX wieku po zasypaniu części Starego Kanału Bydgoskiego wydłużono ją do ul. F. Focha. Zabudowana jest przede wszystkim cennymi kamienicami z przełomu XIX i XX wieku.