logo miasta - trzy kolorowe spichrze
Translate:

Wanda Rucińska patronką Teatru Kameralnego




W środę, 27 marca bydgoscy radni podjęli decyzję o nadaniu imienia bydgoskiej instytucji kultury. Teatrowi Kameralnemu w Bydgoszczy patronować będzie Wanda Rucińska, najpopularniejsza powojenna aktorka Teatru Polskiego w Bydgoszczy.


Rada Miasta Bydgoszczy 27 marca 2024 roku przyjęła uchwałę o nadaniu Teatrowi Kameralnemu w Bydgoszczy, imienia wybitnej aktorki Wandy Rucińskiej. Nadanie patronatu teatrowi odbyło się dokładnie w piątą rocznicę powołania w Bydgoszczy nowej instytucji kultury, którą jest Teatr Kameralny. – Cieszymy się z podjętej decyzji o upamiętnieniu i uhonorowaniu postaci Wandy Rucińskiej jako znakomitej aktorki związanej zawodowo i emocjonalnie z naszym miastem, a nadto z historią sceny Teatru Kameralnego przy ul. Grodzkiej 14-16. Patronka swoją postacią, rysem, osobowością, rolami teatralnymi, zwłaszcza tymi dla dzieci i młodzieży, stanie się znakomitym przewodnikiem i wzorem dla pokoleń młodych widzów oraz dorosłych Bydgoszczan, pamiętających „dawne czasy” Teatru Kameralnego w Bydgoszczy – mówił dyrektor Teatru Kameralnego Mariusz Napierała.

Nowo wybrana patronka Teatru Kameralnego, Wanda Rucińska (1919-2006) była najpopularniejszą powojenną aktorką Teatru Polskiego w Bydgoszczy, mającą na kocie ponad 200 ról teatralnych, filmowych, radiowych i telewizyjnych. Aktorka debiutowała w październiku 1945 roku rolą Meli w „Moralności pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej, będąc jeszcze słuchaczką bydgoskiej Szkoły Aktorskiej. Aktorski egzamin państwowy zdała w Łodzi przed Leonem Schillerem. Pierwszą dużą kreacją Rucińskiej okazała się tytułowa „Nora” w dramacie Henryka Ibsena, zrealizowanym w 1955 roku w bydgoskim teatrze przez Stefana Wintera. Pod koniec lat 50.  Hieronim Konieczka wprowadził na scenę twórczość Stanisława Ignacego Witkiewicza. To właśnie Wanda Rucińska w roli Widma w „W małym dworku” objawiła najpełniej znakomite wyczucie groteski. Potwierdziła to później w innych inscenizacjach dzieł Witkacego: m.in. jako tytułowa „Matka”, także matka w „Sonacie Belzebuba”, Ciotka Julia w „Onych” , Ciotka Pręgorzewska w „Nienasyceniu” . W 1976 roku, po kilkuletniej wędrówce po teatrach Szczecina, Poznania i Torunia, Wanda Rucińska wróciła do Bydgoszczy. Grała w repertuarze różnorodnym: klasycznym (Czechow, Fredro, Bliziński Wanda, Sofokles), współczesnym (Kertesz, Lorca, Enquist, Mrożek) a także w wielu pozycjach dla młodego widza m.in. Baba Jaga w „Kłopotach Zbója Madeja”„ Maryla w „Ani z Zielonego Wzgórza”, Ara de Kakadu w „Czupurku”, Filifionka w „Lecie Muminków” czy Rybałt w „Balladzie o Kasi i Drzewie”. Jubileusz 40 - lecia pracy artystycznej obchodziła w 1986 roku wraz ze swoim partnerem scenicznym i życiowym Hieronimem Konieczką -  oboje zagrali w romantycznej sztuce Aleksieja Arbuzowa „Staromodna komedia”. To przedstawienie było jednym z ostatnich zagranych na deskach Teatru Kameralnego w Bydgoszczy przed jego zamknięciem w 1989 roku.  W 1992 roku, po blisko 50 latach pracy i niemal 150 rolach, odeszła z teatru z powodu ciężkiej choroby. Była bardzo związana z Bydgoszczą, pojawiała się na premierach kolegów, co piątek zasiadała na koncercie w Filharmonii Pomorskiej, żywo interesowała się bieżącymi wydarzeniami w życiu społecznym i kulturalnym. Prywatnie związana była z aktorem teatralnym i filmowym, Hieronimem Konieczką. Zmarła 1 października 2006 roku w Sopocie.

Warto wiedzieć:
Wanda Rucińska głosami mieszkańców w plebiscycie na patronów bydgoskich tramwajów, została wybrana w 2017 roku, patronką jednego z nich. Zwyczaj nadawania nazw znamienitych osobistości nowoczesnym bydgoskim pojazdom, zrodził się w 2015 roku.

Źródło zdjęcia: Teatr Kameralny w Bydgoszczy