- Realizacja tej inwestycji wymagała nie tylko wielkiej determinacji, ale równie wielkich funduszy – przypomina prezydent Bydgoszczy Rafał Bruski. – Z sukcesem zabezpieczyliśmy własne środki w budżecie miasta i pozyskaliśmy ogromne dofinansowanie unijne. To było wyjątkowo mądrze zainwestowane pół miliarda złotych. Dzięki nowej trasie zlikwidowaliśmy problem transportowego wykluczenia tej części miasta -kilkadziesiąt lat, gdy dojazd do centrum wiązał się z godzinną podróżą z przesiadkami. Przed nami kolejne inwestycje w torowiska. Jeszcze w tym roku uruchomimy tramwaje na nowym moście łączącym Kapuściska i Bartodzieje. Będziemy też wkrótce budować tramwaj na Szwederowo. I chociaż każda inwestycja wiąże się z utrudnieniami to patrząc na to, jak wiele zyskujemy po ich zakończeniu, warto uzbroić się w cierpliwość.

Najbardziej oczekiwana na świecie

Budowa linii tramwajowej trwała dwa lata. Pierwszą łopatę wbito 22 października 2013 roku. W momencie jej rozpoczęcia nazywana była żartobliwie „prawdopodobnie najbardziej oczekiwaną linią tramwajową na świecie”. Faktem jest, że już w 1900 roku spółka tramwajowa „Allgemeine Lokal-und Strassenbahn-Gesellschaft” otrzymała koncesję i zezwolenie na budowę i eksploatację, trzeciej linii tramwajowej w Bydgoszczy. W założeniach miała ona połączyć Fordon z Wilczakiem. Do 1901 roku powstał odcinek do obecnego hotelu „Słoneczny Młyn”, a Fordon ze względu na duże koszty odłożono na kolejne lata. Okazało się że tych lat musiało minąć 115.

Największym wyzwaniem dla wykonawców była budowa ponad półkilometrowej estakady nad ulica Fordońską, stacją Bydgoszcz Wschód, ulicą Inwalidów i Lewińskiego. Warto dodać, że stacja kolejowa została przeniesiona blisko 400 metrów w kierunku zachodnim, co wymagało zbudowania nowego układu torowego i peronów. W ramach inwestycji wybudowano pętlę Łoskoń z elementami zajezdni oraz trzy pętle awaryjne. Jedna z nich – Niepodległości jest wykorzystywana także przez linie nr 7 i 10. Znacznie rozbudowano też układ drogowy m.in. dobudowano drugą jezdnię na ul. Akademickiej, a wiadukt na Skarżyńskiego wyposażono w windy i dodatkowe schody. Wykonawcą zadania było konsorcjum, któremu liderowała bydgoska firma „Gotowski”. Po zakończeniu odbiorów torowisko oddano do użytku 16 stycznia 2016 roku.

Krótkie, bezpieczne i wygodne podróże

Tramwaj do Fordonu był największa inwestycją w transport publiczny w historii Bydgoszczy. Jej realizacja zmieniła i nadal zmienia Fordon. Udało się ją połączyć z modernizacją i remontami przyległych ulic. Skrócił się czas dojazdu komunikacją publiczną do centrum. Trasy z Łoskonia do ronda Jagiellonów zajmuje zaledwie 31 minut. Wzdłuż nowego torowiska realizowany jest szereg inwestycji deweloperskich na osiedlach Bohaterów, Szybowników, Tatrzańskim i Terenach Nadwiślańskich.   

Inwestycja zdecydowanie poprawiła również bezpieczeństwo wszystkich użytkowników ruchu. Na przebudowanych skrzyżowaniach zainstalowano wiele sygnalizacji świetlnych, które ułatwiają przekraczanie ruchliwych jezdni. W czterech punktach zbudowane zostały ronda, które gwarantują płynność ruchu. Wszystkie przebudowane skrzyżowania wyposażono w infrastrukturę ułatwiającą poruszanie się osobom niepełnosprawnym. Inwestycja została połączona z zakupem 12 niskopodłogowych tramwajów i budową zajezdni Łoskoń.

Dzięki budowie węzła Bydgoszcz Wschód pasażerowie komunikacji miejskiej zyskali też możliwość wygodnej przesiadki na pociągi kursujące w kierunku Warszawy i Torunia.

Inwestycja w liczbach:

• Wartość inwestycji wraz z taborem – 437 mln zł
• Długość linii — 10 km
• Długość toru pojedynczego — 25 km
• Czas przejazdu z Łoskonia do ronda Jagiellonów - 31 minut
• Dzienna liczba pasażerów na fordońskiej linii - 46 tysięcy
• Liczba składów kursujących na linii każdego dnia: 32 pociągi tramwajowe