logo miasta - trzy kolorowe spichrze
Translate:

Pięknieje świątynia i wiekowe kamienice na Wilczaku




Trwa kolejny etap prac przy konserwacji polichromii stropu w kościele pw. Miłosierdzia Bożego. Świątynia na Wilczaku to doskonały przykład architektury neogotyckiej w Bydgoszczy. Na Wilczaku remontowanych jest również kilka kamienic. Zapraszamy do obejrzenia najnowszych zdjęć.


Kościół przy ul. Nakielskiej został zaprojektowany w 1904 roku przez Ismara Hermanna. Wznoszenie zasadniczej bryły kościoła ukończono w 1905, a prace wykończeniowe oraz wyposażanie świątyni kontynuowano jeszcze w 1906. Wówczas Wilczak był przedmieściem znajdującym się poza granicami miasta. Świątynia została zbudowana został w stylu neogotyckim bardzo popularnym wówczas  w architekturze sakralnej na terenie ówczesnych Niemiec. Świątynia służyła niemieckiej gminie kościoła ewangelicko-unijnego do 1945 roku.

Świątynia ma układ bazylikowy. Założono ją na planie krzyża łacińskiego z zamkniętym trójbocznie prezbiterium skierowanym na północ. Front kościoła zdominowany jest przez wypiętrzoną w górę masywną wieżę zwieńczoną wysokim iglicowym hełmem. Elewacja jest bogato zdobiona układem cegieł, płycinami, blendami, maswerkami, sterczynami.
We wnętrzu z dawnego wystroju zachowała się między innymi prosta, wmurowana w ścianę wschodnią przy prezbiterium ambona. W nawie głównej zastosowano drewniany strop kasetonowy z oryginalną polichromią. Jest ona sukcesywnie poddawana pracom konserwatorskim.

W pierwszych etapach parafia korzystała z miejskiej dotacji. W tym oraz w ubiegłym roku prace finansowane były przez samorząd województwa z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko-Pomorskiego.

W ostatnim czasie na estetyce zyskało kilka innych budynków na Wilczaku. Odnowiona została elewacja budynku przy skrzyżowaniu ulic Lubelskiej i Seminaryjnej, który góruje nad placem Poznańskim, a także niewielki budynek wspólnoty przy ul. Różanej 22. Remont trwa także przy ul. Dolina 31. Trwają również przygotowania do odnowienia elewacji budynku mieszkalnego przy ul. Ułańskiej 15.

Przedmieście z kamienicami i tramwajami

Wilczak włączono w granice Bydgoszczy dopiero w 1920 roku. Jednak już na przełomie XIX i XX wieku  przedmieścia przyległe do ówczesnych granic Bydgoszczy szybko zaczęły się dynamicznie rozwijać. Na Wilczaku funkcjonowała m.in. cegielnia, fabryka obrabiarek.  Z początkiem XX wieku zaczęła się zabudowa kolejnych ulic typowymi dla miasta kamienicami. Już w 1901 roku ul. Nakielską zaczęły kursować tramwaje. Przypominamy, że w wakacyjne  weekendy na trasie z Wilczaka na Kapuściska kursuje lina „H” obsługiwana zabytkowym taborem.

Krótko przed I wojną światową przedmieście Wilczak zamieszkiwało 6 tysięcy osób. Było to najbardziej zurbanizowany obszar znajdujący się poza granicami ówczesnego miasta. W okresie międzywojennym zaczęto zabudowywać dawny folwark w rejonie ul. Czerwonego Krzyża domami jednorodzinnymi. Szereg budynków wielorodzinnych powstało w tym okresie właśnie w rejonie ul. W. Pola, J. Chłopickiego i Nakielskiej na wysokości parku.

Rewitalizacja przyspiesza

W ostatnich latach w celu rewitalizacji aktywne działania prowadzi również miasto. Są to nie tylko dotacje konserwatorskie, ale także nakazy remontów, zwolnienia z opłat za zajęcie pasa drogowego pod kawiarnie, konkursy, przebudowy ulic, chodników i mostów. Przy prezydencie działa też Społeczna Rada ds. Estetyki, która opiniuje kluczowe projekty i proponuje szereg rozwiązań. Działania i skuteczne interwencje podejmuje również plastyk miasta. Rewitalizację ułatwiają miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. Szereg korzystnych zmian zachodzi w przestrzeni otaczającej Kanał Bydgoski.