Budynek został wzniesiony około 1876 roku na planie prostokąta. Kamienica liczy 3 kondygnacje i poddasze. Dolne pomieszczenia mają charakter suteren (z oknami poniżej poziomu terenu). Kamienica posiada bardzo ciekawą formę architektoniczną. W północnej części budynku na wysokości piętra umiejscowiono balkon z kutymi balustradami. Nad nim znajduje się niewielki wykusz zwieńczony hełmem. Cała kamienica posiada szereg rozbudowanych zdobień w formie naczółków, gzymsów, płaskorzeźb, pilastrów, konsoli. Wykusz nad tarasem dźwigają figury atlantów.

Przemyślany remont podkreślił wszystkie jego walory. Z parteru usunięto niepasujące okładziny, zrekonstruowano detal i zaakcentowano go biała kolorystyką. Przywrócono boniowanie fundamentu w prawej części kamienicy i udało się ukryć część urządzeń technicznych. W ocenie konserwatora zabytków to doskonały przykład dużej odpowiedzialności i staranności ze strony inwestora.

W rewitalizację ulicy Dworcowej oraz jej otoczenia miasto oraz inne podmioty publiczne zainwestowały ponad 300 mln złotych (m.in. nowy dworzec, linia tramwajowa, nowe nawierzchnie, elementy małej architektury). Bardzo ważne dla wizerunku ulicy jest uzupełnienie tych inwestycji także przez poprawę wyglądu prywatnych nieruchomości. W ostatnich latach duży wpływ na zwiększenie liczby remontów w tej części miasta miały też działania nadzoru budowlanego oraz miejskie dotacje na remonty obiektów zabytkowych.

Warto wiedzieć:

Ulica Dworcowa do 1851 była polną drogą prowadzącą do Koronowa. Rozwój ulicy nastąpił z chwilą wybudowania dworca kolejowego oraz włączenia w obręb miasta gminy Bocianowo. Pierzeje ulicy Dworcowej stanowią w większości kamienice czynszowe wzniesione w latach 1860-1914 w różnych stylach. Najstarsze budynki wzniesiono w stylu klasycznym – zazwyczaj o prostych, symetrycznych fasadach i skromnej dekoracji. Najokazalsze kamienice powstały w na początku XX wieku. Wówczas królowały rozwiązania typowe dla architektury secesyjnej i wczesnego modernizmu. W latach 1886-1889 wzniesiono budynek Dyrekcji Kolei Wschodniej, który był najokazalszym obiektem użyteczności publicznej w całym mieście.