logo miasta - trzy kolorowe spichrze
Translate:

Ulica Poznańska – historia na każdym kroku




Rozpoczął się remont kolejnej części elewacji zabudowań przy ul. Poznańskiej 7. W 150-letnich kamienicach znajdują się apartamenty, które często goszczą turystów. Wcześniej wzdłuż historycznej ulicy wyremontowanych zostało szereg innych budynków i uzupełniono braki w pierzejowej zabudowie.


Obecne zabudowania przy ul. Poznańskiej 9/Grudziądzkiej 16 pochodzą z II połowy XIX wieku. Tworzą funkcjonalną całość. Frontowa część budynku wzniesiona jest od strony ul. Poznańskiej. Jest bogato zdobiona. Środkowa część z wejściem zaakcentowana jest ryzalitem. Na wysokości piętra znajduje się balkon z kutą balustradą. Parter jest boniowany. Uwagę przykuwają rozrzeźbione naczółki i opaski przy oknach na wysokości piętra. Elewację zdobi również fryz w partii poddasza, konsole pod linią dachu, gzymsy, płyciny z płaskorzeźbami. Dla estetyki tej części Śródmieścia równie ważna jest szczytowa ściana od strony wschodniej o dużej powierzchni. Obecnie trwa jej remont. Wcześniej przebudowano i kompleksowo wyremontowano części budynku od strony ulicy Grudziądzkiej, w której mieszczą się m.in. apartamenty.

W poprzednich latach odnowiono też szereg innych budynków, między innymi z numerami 4,9,10,12,14 i 17. W miejscu wyburzonego budynku parterowego z nr 24 powstał natomiast apartamentowiec z 5-kondygnacjami. Dobrze zaprojektowana bryła budynku mieszkaniowego  wypełniła też ostatnio lukę w zabudowie pomiędzy numerami 23 i 27. Dzięki remontom i inwestycjom Poznańska odzyskuję charakter śródmiejskiej ulicy o pierzejowej zabudowie. W opracowywanych dokumentach planistycznych uwzględnia się również docelowo ograniczenie ruchu.

Dwa kościoły i konny tramwaj

Ulica Poznańska o długości około 500 metrów to jeden z najstarszych traktów Bydgoszczy. Zaczynała się początkowo przy bramie Poznańskiej, która zlokalizowana była na styku z ulicą Długą.  Od połowy XVI w rejonie dzisiejszych zabudowań z numerami 12 i 14 istniał niewielki kościół szpitalny św. Krzyża rozebrany w I połowie XIX wieku. Niewielka świątynia staroluteran mieściła się także w latach 1846-1969 w miejscu nowego budynku z nr 25. Ulica już w okresie staropolskim była ważnym traktem prowadzącym w kierunku Poznania. Nigdy nie zmieniła się jej nazwa, chociaż w okresie przynależności do państwa niemieckiego  zapisywano ją jako Posener Straße. Ulicą. W 1892 roku ulicą zaczęły kursować tramwaje konne. W czasie wojny Niemcy przygotowali również trakcję trolejbusową, która jednak nie została uruchomiona ze względu na wkroczenie wojsk radzieckich. Przypomina o tym stary trolejbusowy słup.

Warto wiedzieć

W ostatnich latach w celu rewitalizacji Śródmieścia aktywne działania prowadzi również miasto. Są to nie tylko dotacje konserwatorskie, ale także nakazy remontów, zwolnienia z opłat za zajęcia pasa drogowego pod kawiarnie, konkursy, przebudowy ulic, chodników, mostów. Zlecane są prace przy odtwarzaniu zieleni. Przy prezydencie działa Rada ds. Estetyki, która opiniuje kluczowe projekty i proponuje szereg rozwiązań podnoszących estetykę miejskiej przestrzeni. Działania i skuteczne interwencje podejmuje również plastyk miasta. Rewitalizację ułatwiają miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego.