Kamienica została wzniesiona w latach 1912-13. Zaprojektował ją Georg Baesler. Od początku pełniła funkcję mieszkalną. Modernistyczny budynek powstał na planie zbliżonym do litery „T”. Wyróżnia go przede wszystkim oryginalna fasada. Centralną część kamienicy z rozbudowanym portalem wejściowym strzegą dwa wypukłe  ryzality, które mogą kojarzyć się  wieżami. Pomiędzy nimi wkomponowane są balkony z murowanymi balustradami. Balkony z kutymi balustradami ulokowano natomiast na wysokości I piętra w skrajnych częściach budynku. 

Niewielkie wykusze zastosowano natomiast na wysokości III piętra. Skrajne częściami budynku przykryte są wielospadowym dachem. Elewację zdobią gzymsy, kartusz oraz pas dekoracji sztukatorskiej nad oknami ostatnich kondygnacji skrajnych części kamienicy. W sieni zachowały się oryginalne sześcioboczne płytki ceramiczne. W latach 90. XX wieku w kamienicy wymieniono pokrycie dachowe. Obecnie prace są prowadzone przy elewacji.

Północna oś miasta-ogrodu

Warto podkreślić, że całe założenie pomiędzy dzisiejszym parkiem J. Kochanowskiego i ul. Chodkiewicza to cześć przemyślanego projektu urbanistycznego. Dzielnica została rozplanowana na przełomie XIX i XX wieku.  Tej części miasta od początku planowano nadać charakter miasta-ogrodu. Urbaniści na nowym obszarze miasta zadbali o parki, skwery i przemyślaną lokalizację zabudowy mieszkaniowej oraz obiektów użyteczności publicznej.

W ten sposób powstała jedna z najładniejszych części miasta, budowana w trendach, które realizowane były również w wielu europejskich stolicach. Wschodnią perspektywę prostopadłej al. A. Mickiewicza ulicy zamknięto głównym gmachem pierwszej bydgoskiej uczelni wyższej powołanego Instytutu Rolniczego im. Cesarza Wilhelma (Kaiser-Wilhelm-Institut für Landwirtschaft). Po wojnie, w 1949 roku ukończono budowę Teatru Polskiego, który stanął przy skrzyżowaniu z ul. 20 stycznia 1920 roku.

Remonty elewacji i parku

Po roku 2000 odrestaurowano elewacje prawie wszystkie kamienic stojących wzdłuż al. A. Mickiewicza. W latach 2014-15 zrewitalizowano również przyległy park im. J. Kochanowskiego. Odnowiono nawierzchnię jezdni i uzupełniono nasadzenia w pasie zieleni. W tym roku rozpocznie się modernizacja gmachu Teatru Polskiego.  Na większe tempo prac przy rewitalizacji historycznych budynków wpływają działania uruchomione przez miasto. To nie tylko dotacje konserwatorskie, ale również duże inwestycje związane z przebudową infrastruktury ulic, nakazy przeprowadzenia prac, interwencje miejskiego plastyka i przygotowywane miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego.