Nowy, trzykondygnacyjny budynek powstaje u zbiegu z ulicą A. Czartoryskiego. Znajdą się w nim mieszkania i lokal usługowy. Na elewacji dominować mają jasnoszary tynk, grafitowa cegła elewacyjna. Od strony podwórza znajdą się balkony. W północnej części działki zaplanowano budowę miejsc postojowych. Zabudowa dowiąże się do istniejącej kamienicy z nr 10 tworząc typową dla Śródmieścia pierzeję.

Zmiany wkrótce czekają też parcelę ze starą farbiarnią położoną pomiędzy ulicą Św. Trójcy  Młynówką. W tym roku nabył ją nowy właściciel, firma NK Develoment, która przygotowuje się do rewitalizacji obiektu. Obiekt zostanie przebudowany i rozbudowany. Znajdą się w nim przede wszystkim mieszkania, a na kondygnacjach parterowych lokale usługowe.

Zabudowana zostanie też cześć działki od strony ulicy. Mieszkańcy będą mogli pozostawiać auta w hali garażowej, która będzie miała kilka  kondygnacji. Więcej informacji o planach inwestora znajduje się TUTAJ.

W ostatnich latach wzdłuż ulicy Św. Trójcy prowadzono szereg prac przy elewacjach zabytkowych budynków. Blask odzyskała między innymi cenna kamienica z licznymi płaskorzeźbami z nr 23. Równie efektownie prezentują się narożne budynki wypełniające skrzyżowanie z ul. A. Kordeckiego. W części prac pomagały miejskie dotacje konserwatorskie.

Trochę historii

Ulica Świętej Trójcy to jedna z najstarszych bydgoskich ulic. Już w średniowieczu jej śladem przebiegał trakt w kierunku Koronowa. W czasach zaborów nosiła nazwę Berlińskiej (Berliner Strasse). W latach 1898-1969 ulicą Świętej Trójcy kursowały tramwaje na Okole. Ważna rola ulicy w układzie komunikacyjnym skończyła się wraz z oddaniem do użytku ulicy Kruszwickiej i przebudową węzła Grunwaldzkiego pod koniec lat 80. XX wieku. Decyzją Rady Miasta ta część Śródmieścia weszła w obręb bydgoskiego parku kulturowego.

Obecna zabudowa pochodzi przede wszystkim z końca XIX i początku XX wieku. To przede wszystkim okazałe kamienice. W latach 1910-12 wzniesiono przy tej ulicy okazały, neobarokowy kościół Św. Trójcy z charakterystyczną ceglaną elewacją. Powstał on na miejscu mniejszego murowanego kościoła otoczonego cmentarzem, który istniał w latach 1550-1829. W latach 1910-11 wybudowano również okazały gmach obecnego  Zespołu Szkół Mechanicznych. W 1903 nad Młynówką wzniesiono natomiast farbiarnię Wilhelma Koppa, która oferowała też usługi pralnicze. Na początku XX wieku zakład przeżywał okres szybkiego rozwoju. Z powodzeniem funkcjonował przez cały okres międzywojenny i niemiecką okupację. Po wojnie fabrykę upaństwowiono. W latach 90. XX wieku dawny „Pralchem” zaprzestał działalności.

Estetyczna Bydgoszcz

W ostatnich latach w celu rewitalizacji Śródmieścia aktywne działania prowadzi również miasto. Są to nie tylko dotacje konserwatorskie, ale także nakazy remontów, zwolnienia z opłat za zajęcia pasa drogowego pod kawiarnie, konkursy, przebudowy ulic, chodników i mostów. Przy prezydencie działa też  Społeczna Rada ds. Estetyki, która opiniuje kluczowe projekty i proponuje szereg rozwiązań. Działania i skuteczne interwencje podejmuje również plastyk miasta. Rewitalizację wspierają nowe miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego.