Kamienica z numerem 29 powstała w latach 80. XIX wieku i prezentuje formy eklektyczne, nawiązujące do stylów minionych wieków. Charakterystycznym elementem kamienicy jest II—piętrowy wykusz ujęty w pilastry i kolumny z korynckimi głowicami. Na jego szczycie ulokowano niewielki balkon. Pod linią dachu gzyms wsparto na masywnych konsolach. Elewację zdobią również gzymsy rozdzielające kondygnacje i naczółki okienne. Prawdopodobnie początkowo parter był boniowany. Pod koniec XIX wieku swój zakład prowadził tu fryzjer Georg Sikorski. Parter w okresie międzywojennym zajmowała drogeria. Obecnie na parterze funkcjonuje znana cukiernia.

Dużo zmian na reprezentacyjnej ulicy

Remont elewacji wpisuje się w szereg innych przedsięwzięć inicjowanych również przez miasto, które mają przywrócić świetność ulicy Gdańskiej. Trwają przygotowania do otwarcia wyremontowanego i rozbudowanego gmachu Muzeum Okręgowego. Wcześniej zakończyła się przebudowa kamienicy z numerem 5 na potrzeby Bydgoskiego Centrum Organizacji Pozarządowych i Wolontariatu. W poprzednich latach wyremontowano nawierzchnie i chodniki na odcinku od ul. Mickiewicza do Kamiennej, wytyczono kontrapas w stronę placu Wolności, zrewitalizowano przyległy park Kazimierza Wielkiego. Remonty prowadzone były też przy kilkunastu innych kamienicach. Część z nich prowadzona była z wykorzystaniem Bydgoskiego Programu Ochrony Zabytków. W przypadku najbardziej zaniedbanych budynków nakazy przeprowadzenia prac wydaje również Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego. Szereg interwencji podejmuje też plastyk miasta. Planowane są kolejne miejskie przedsięwzięcia, między innymi powrót do historycznych rozwiązań na placu Wolności zgodnych z uchwalonym w ubiegłym roku miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Architektura w najlepszym wydaniu

Ponad 90 procent zabudowy ul. Gdańskiej pochodzi sprzed 1920 roku. Z tego połowa została wzniesiona bądź przebudowana w latach 1890–1914 – czasach, kiedy powstawała w Bydgoszczy najbogatsza architektura historyzująca, z detalami i zdobieniami nawiązującymi do sztuki renesansu, manieryzmu i baroku, a następnie secesji i wczesnego modernizmu. Na ul. Gdańskiej swoje dzieła zostawili najwybitniejsi bydgoscy, a także berlińscy architekci.