Zespół kamienic z numerami 72-74 powstał pod koniec XVII wieku. Obecna formę zyskały po przebudowie w II połowie XIX wieku. Oba budynki liczą 3 kondygnacje. Użytkowe funkcje pełnia również poddasza. Bardziej wyszukaną formę posiada zachodnia część budynku (z nr 74). Elewację frontową wieńczy strzelisty szczyt. W połać dachu wkomponowano niewielka lukarnę. Zespół okien na wysokości piętra zdobi naczółek z płaskorzeźbami. Kamienica figurująca pod numerem 72 ma znacznie mniej zdobień. Jej charakterystycznym elementem są tonda, czyli płaskorzeźby w kształcie koła na połączeniu z sąsiednią kamienica z nr 70.

 
W tej historycznej części miasta zaszło wiele innych, pozytywnych zmian. Udaną metamorfozę przeszedł dawny budynek bankowy na rogu Długiej i Podwale (z nr 57), gdzie urządzone zostały apartamenty.

Estetycznego charakteru nabrał również plac wokół tej budowli. Kończy się poza tym rewitalicja odcinka ul. Długiej w kierunku Zbożowego Rynku. Ulica zyskała nawierzchnię z kamiennej kostki oraz chodniki z granitowych płyt.

Warto wiedzieć

Skrzyżowanie ulic Długiej i Podwale to miejsce, w którym prawdopodobnie już od XIV wieku istniała Brama Kujawska. Jej zadaniem była ochrona dróg wiodących do Bydgoszczy od strony Torunia i Inowrocławia. Początkowo była to budowla drewniana, a następnie murowana. Brama została ostatecznie rozebrana w 1817 roku w związku z intensywnym rozwojem miasta. Fundamenty murowanej bramy został odkryte podczas prac archeologicznych w 1997 roku.

Budowla uwieczniona została m.in. na sztychu Bydgoszczy Erika Dahlberga z 1657 roku.