Wyjątkowo estetycznie po remoncie prezentuje się kamienica z nr 24. Budynek powstał około 1890 roku na planie zbliżonym do prostokąta, liczy 3 kondygnacje. W jego osi ulokowano wejście, nad którym umieszczono płaskorzeźbę w formie głowy. Parter jest boniowany. Najwięcej zdobień ulokowano w wyższych partiach budynku. Nad oknami, na wysokości piętra, dominują rozbudowane naczółki z płaskorzeźbami oraz głowami lwów. Dawniej wierzono, że wizerunki tych zwierząt umieszczone na drzwiach, portalach czy fasadach zapewnią domownikom bezpieczeństwo i spokój. Płaskorzeźby wkomponowano też pomiędzy linią gzymsu i oknami piętra. Na górnych kondygnacjach dominuje czerwona cegła.
Metamorfozę przeszedł narożny budynek u zbiegu ulic J. Sowińskiego i Hetmańskiej. Właściciel piętrowej kamienicy z nr 16 w trakcie prac odrestaurował wszystkie wartościowe detale. Budynek zdobi teraz elewacja z eleganckimi konsolami pod linią dachu i rozbudowane naczółki okienne. Całość zyskała też dobrze dobraną kolorystykę. Budynek, mimo niewielkich rozmiarów, dobrze wypełnia przestrzeń u zbiegu śródmiejskich ulic: Hetmańskiej, gen. J. Sowińskiego i Jana III Sobieskiego. Wcześniej wokół tego skrzyżowania odrestaurowane zostały elewacje Schroniska Młodzieżowego i biurowiec Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa.
Ostatnie prace trwają jeszcze przy gmachu dla XIII Liceum Ogólnokształcącego u zbiegu ulic Sowińskiego i Fredry. Budynek przechodzi m.in. kompleksową termomodernizację, która wiązała się z odnowieniem elewacji i dostosowanie obiektu do nowych funkcji. Więcej o informacji o tej miejskiej inwestycji znajduje się TUTAJ.
W ostatnich latach przy ulicy J. Sowińskiego wyremontowano też szereg kamienic bliżej placu Piastowskiego, pomiędzy ulicą Mazowiecką i Hetmańską oraz przy skrzyżowaniu z ul. Bocianowo.
Początkowa ulicę J. Sowińskiego, na odcinku od Sobieskiego do Hetmańskiej, wytyczono jako równoległy trakt do ul. Warszawskiej. Wraz z rozbudową koszar zmieniono jej przebieg odsuwając ulicę w kierunku wschodnim. Stąd to jedna z nielicznych ulic starannie zaprojektowanej dzielnicy posiadająca więcej załamań.
Jej zachodnią pierzeję wyznaczają zabudowania wojskowe z końca XIX wieku. Więcej informacji o tym historii tego kompleksu znajduje się w tekście „Ważny remont w dawnej wojskowej dzielnicy”
Warto wiedzieć
W ostatnich latach w celu rewitalizacji Śródmieścia aktywne działania prowadzi również miasto. Są to nie tylko dotacje konserwatorskie, ale także nakazy remontów, zwolnienia z opłat za zajęcie pasa drogowego pod kawiarnie, konkursy. Od kilku lat przy prezydencie działa Społeczna Rada ds. Estetyki Miasta, która opiniuje kluczowe projekty i proponuje szereg rozwiązań. Działania i interwencje podejmuje również plastyk miasta.