Krzysztof Penderecki był profesorem i rektorem Akademii Muzycznej w Krakowie. Osiem lat temu brytyjski Guardian nazwał go najprawdopodobniej największym współczesnym polskim kompozytorem. Jego utwory muzyczne były wykorzystywane przez największych twórców filmowych, m.in: Davida Lyncha, Stanleya Kubricka czy Martina Scorsese.

Urodził się 23 listopada 1933 roku w Dębicy. Wychował się w rodzinie o ormiańskich korzeniach i tradycjach muzycznych. Początkowo uczył się grać na fortepianie, następnie na skrzypcach. Zaczął pisać swoje pierwsze kompozycje w wieku 8 lat. W latach 1955–1958 studiował kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie Akademia Muzyczna) w Krakowie w klasie Artura Malawskiego. W 1959 za kompozycje„Strofy, Emanacje oraz Psalmy Dawida zdobył trzy pierwsze nagrody w konkursie Związku Kompozytorów Polskich.

Międzynarodowy rozgłos przyniosły mu utwory m. in. takie jak „Ofiarom Hiroszimy – tren”, „Polymorphia”, „De natura honoris, a także „Pasja według św. Łukasza”.

Kompozytor zaliczany był do awangardy. Stosował m. in. „aleatoryzm niezamierzony”, polegający na niedokładnym zapisywaniu partytur. W latach 70 kompozytor porzucił technikę sonorystyczną i komponował tonalnie  - powstały takie utwory jak „Symfonia wigilijna” czy „Polskie Requiem.
W 1996 roku Krzysztof Penderecki skomponował symfonię-oratorium "Siedem bram Jerozolimy" na zamówienie miasta Jerozolimy z okazji jubileuszu 3000 lat Świętego Miasta.
 
W 2009 roku Krzysztof Penderecki otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Bydgoszczy podczas Festiwalu Musica Antiqua Europae Orientalis. Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej wykonała wówczas jego utwór "Polskie Requiem". 

W poniedziałek, 30 marca złożone zostały kwiaty w Alei Dębów, gdzie pamiątkowy dąb posadził sam Krzysztof Penderecki w 2014 roku.