Na reprezentacyjnej ulicy od 2002 roku sadzone są dęby, upamiętniające m.in. zasłużone postaci dla miasta i kraju. W ciągu 18 lat nadano imiona 29 dębom. Wśród osób uhonorowanych znaleźli  się m.in. Papież Jan Paweł II, ks. Jerzy Popiełuszko, Tadeusz Mazowiecki oraz Marszałek Józef Piłsudski. Ostatnie zasadzone drzewo upamiętnia 100-lecia Powrotu Bydgoszczy do Polski.

Teraz jedna z piękniejszych bydgoskich alei przejdzie rewitalizację. W ramach przebudowy uporządkowana i wymieniona zostanie nawierzchnia istniejących ścieżek spacerowych. Zastosowana zostanie całkowicie przyjazna dla środowiska nawierzchnia mineralna. Po nowej ścieżce będą mogły poruszać się osoby z niepełnosprawnościami.

W otoczeniu kilkudziesięciu dębów czerwonych zamontowane zostaną stylowe ławki, kosze na śmieci i psie odchody. Nowością będą także donice na kwitnące kwiaty. Całość zostanie  wkomponowana w istniejącą zieleń – w tym urokliwym miejscu rośnie 81 dębów czerwonych. Przy okazji modernizacji przygotowane zostanie podłoże dla 46 nowych dębów czerwonych.

W związku z historycznym charakterem tego miejsca, prace będą prowadzone pod nadzorem konserwatora zabytków. Przy sprzyjających warunkach pogodowych prace potrwają około 5 miesięcy. Właśnie trwa procedura wyłonienia wykonawcy tego zadania.

W ramach inwestycji przewiduje się również przeprojektowanie skrzyżowania ulic alei Ossolińskich Kopernika/Szymanowskiego.

Historia Alei
Ulicę wytyczono na początku XX wieku gdy powstawały plany związane z zabudową osiedla Sielanka oraz utworzeniem pierwszej wyższej uczelni – Instytutu Rolniczego. Budowę alei ukończono w 1903 roku. Była to wówczas jedna z najszerszych ulic – licząca 40 metrów. Posiadała dwie jezdnie, chodniki, obsadzono ją dębami czerwonymi o stożkowych koronach. Drzewo łączono dodatkowo żywymi girlandami z winobluszczu. Po wschodniej stronie ulicy powstały zabudowania uczelni, natomiast po zachodniej willowe osiedle zaprojektowane przez uznanego urbanistę J. Stubbena.

Większość mieszkaniowej zabudowy powstała w okresie XX-lecia międzywojennego. W 1924 roku rozpoczęto też budowę bazyliki. Charakterystycznym elementem ulicy są też magnolie, w sąsiedztwie budynku z numerem 12, stanowiące pomniki przyrody.