Właśnie zakończyliśmy prace rewitalizacyjne płyty Starego Rynku. Już dziś widzimy ogromną zmianę w wyglądzie centralnego placu Bydgoszczy. Rynek zyskał m.in. nową nawierzchnię, wyeksponowano linię 18. południka i dodano stylowe elementy małej architektury. Pojawiły się także letnie ogródki, które zachwycają kolorowymi kwiatami i jednolitą stylistyką. Wprowadzono nowoczesne rozwiązania, które ułatwią organizację różnorodnych imprez i wydarzeń społeczno-kulturalnych. Bydgoszczanie zyskują kolejne, obok zrewitalizowanej Wyspy Młyńskiej, miejsce rekreacji i relaksu.
Z okazji zakończenia prac, przygotowaliśmy wystawę poświęconą historii Starego Rynku. Najstarsze zdjęcie pochodzi z 1903 roku. Na wystawie możemy zobaczyć jak zmieniał się Rynek i jakie pełnił funkcje. Oglądając zdjęcia przenosimy się w podróż po czasach gdy starówka kwitła handlem i poruszały się po niej tramwaje, aż do budowy pamiętnej Kaskady.
Z historii Starego Rynku
Rynek jest centralnym placem miasta – sercem Bydgoszczy. Został wytyczony w 1346 r. na mocy aktu lokacyjnego króla Kazimierza Wielkiego. Przez wieki pełnił funkcje administracyjno-handlowe, społeczno-kulturalne i reprezentacyjne miasta. Pierwotnie zabudowa rynku była drewniana, z czasem zamieniono ją na murowaną. Tutaj znajdował się nieistniejący już ratusz miejski, a także odbywały się targi i jarmarki.
Najważniejszy plac miasta był również świadkiem licznych uroczystości o charakterze lokalnym, jak i ogólnokrajowym, m.in. zaprzysiężenia traktatów welawsko-bydgoskich w 1657 r. czy powrotu Bydgoszczy do Macierzy w 1920 r. W zachodniej części rynku usytuowano kościół i kolegium jezuickie. Jednakże decyzją władz niemieckich świątynia katolicka wraz z przyległymi kamienicami została zburzona w 1940 r., a w dawnym kolegium mieści się dzisiaj Urząd Miasta Bydgoszczy. W miejscu nieistniejącej zabudowy Starego Rynku (tzw. zachodniej pierzei) znajdują się m.in. Pomnik Walki i Męczeństwa oraz tablice upamiętniające ofiary zbrodni nazistowskich na ludności polskiej, w tym bydgoszczan zamordowanych tutaj we wrześniu 1939 r.
Zmiany przynależności państwowej miasta i względy polityczne determinowały nadawanie rynkowi różnorodnych nazw, np. w czasach pruskich Friedrichsplatz, w okresie międzywojennym Stary Rynek, w czasie II wojny światowej General von Kluge Platz i ponownie Friedrichsplatz, na początku lat 50. XX w. Plac Bohaterów Stalingradu i od 1956 r. z powrotem Stary Rynek.
fot. własność Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy