Exploseum to unikalny na skalę światową przykład architektury przemysłowej zachowanej w praktycznie niezmienionym kształcie od czasu II wojny światowej. Zaadaptowane na potrzeby turystyczne obiekty to część jednej z największych fabryk zbrojeniowych, w przeszłości przeznaczonych do zadań militarnych III Rzeszy. Kompleks mieszczący się na ul. Alfreda Nobla zawiera autentyczny ciąg technologiczny, stanowiący dawną linię strefy produkcji nitrogliceryny. Trasa zwiedzania to niemal dwukilometrowy ciąg wielopoziomowych nadziemnych i podziemnych tuneli. Przemierzając tunelami pofabryczne wnętrza, można zobaczyć, posłuchać i dotknąć wszystkiego, co związane z historią zakładów, przemysłem zbrojeniowym, niewolniczą pracą ludzi. Ikonografia, multimedia, interaktywne rozwiązania posłużyły do stworzenia opowieści o fabryce DAG Bromberg.

Godziny otwarcia Exploseum od 1 do 31 marca (wtorek – niedziela) w godz.  09:00-15:00, od 1 kwietnia do 31 października (wtorek – niedziela) w godz. 10:00-18:00. W poniedziałek Exploseum jest zamknięte. 

Ostatnie wejście na wystawę stałą w Exploseum jest możliwe na godzinę przed zamknięciem. W związku, z tym, że zwiedzanie całej trasy (wystawy stałej) trwa 2 godziny, wejście na trasę na  godzinę przed jej zamknięciem umożliwia zwiedzenie jedynie fragmentu ekspozycji.

Warto wiedzieć:
W latach 1939-1945 pod Bydgoszczą powstała ogromna fabryka zbrojeniowa, przeznaczona do zadań militarnych III Rzeszy. Kombinat tajnej produkcji prochu i wypełniania amunicji, wzniesiony rękoma robotników przymusowych należał do przedsiębiorstwa Dynamit-Aktien Gesellschaft (DAG), którego korzenie sięgają lat 60. XIX wieku. To wówczas Alfred Nobel, wynalazca dynamitu i prochu bezdymnego oraz fundator słynnej nagrody założył firmę, która z czasem urosła do rangi największego producenta materiałów wybuchowych na gruncie niemieckim, zaś szczególny rozwój przedsiębiorstwa przypadł na lata reżimu hitlerowskiego. Jeszcze w 1939 roku, wkrótce po zajęciu Bydgoszczy, w lesie blisko podmiejskiego Łęgnowa Niemcy rozpoczęli budowę ogrodzenia, które objęło powierzchnię 23 km2 – areał przyszłej fabryki. Do końca 1944 roku powstało ponad tysiąc budynków, 400 km dróg i 40 km torów kolejowych. Kompleksowy program budowy obejmował budynki produkcyjne, obiekty infrastruktury elektrycznej, cieplnej, wodnej i kanalizacyjnej, laboratoria, warsztaty, budynki straży pożarnej, ambulatoria, obiekty administracyjne i socjalne, kordegardy i budynki nadzoru. Zakład dzielił się na dwie części, wydzielone eksterytorialną, przebiegającą południkowo linią kolejową Śląsk-Porty. Część zachodnia – Bauleitung I, określana też jako DAG Kaltwasser, tj. Zimne Wody – dzieliła się na NC-Betrieb (sektor produkcji nitrocelulozy), POL-Betrieb (proch bezdymny tzw. POL) z placem prób balistycznych oraz NGL-Betrieb (nitrogliceryna). Obszar wschodni – Bauleitung II lub DAG Brahnau, tj. Łęgnowo – składał się z TNT-Betrieb i DNB-Betrieb (trotyl i dinitrobenzen, wykorzystywany m.in. w pociskach V1) oraz Füllstelle (elaboracja amunicji, m.in. bomb lotniczych, pocisków artyleryjskich i ładunków prochowych). Szacuje się, że ogółem w DAG Bromberg pracowało 30-40 tys. robotników, w tym bezpośrednio przy produkcji – około 10 tysięcy.