Ulica Nakielska w ostatnich latach znów znajduje się w centrum zainteresowania. Szereg prac w istniejących budynkach zleciły wspólnoty mieszkaniowe. Nowe inwestycje lokują również deweloperzy. Planowana jest też przebudowa zabudowań po fabryce obrabiarek na cele mieszkaniowo-usługowe. Równocześnie zmienia się wygląd kolejnych miejskich kamienic. Do tego grona wkrótce dołączy budynek z nr 13.

Wzniesiono go pod koniec XIX w. Początkowo  mieścił się w nim hotel i gospoda. Na początku ubiegłego stulecia zaczęto go rozbudowywać o dodatkowe oficyny. Budynek frontowy liczy 2 kondygnacje. Jest przykryty płaskim dwuspadowym dachem. Na elewacji frontowej mimo złego stanu technicznego zachowały się w większości sztukaterie stanowiące obramowania okien oraz gzymsy. Pod linią dachu wkomponowano dodatkowo konsole.

W zakres zleconych prac wchodzi remont elewacji frontowej oraz boczne. Budynek zostanie też ocieplony. Zmieni się też sposób użytkowania parteru. Zamiast lokalu usługowego powstanie tam nowe mieszkanie wyposażone w dwufunkcyjny kocioł gazowy zamiast starego pieca węglowego. Na elewacji dominować będzie ciepły, kakaowy kolor. Dzięki tej inwestycji całą  pierzeję tej części ul. Nakielskiej aż do skrzyżowania z ul. Dolina będą tworzyć odnowione fronty wiekowych kamienic.

Prace zakończą się przed wakacjami. Są wykonywane na zlecenia ADM. Pochłoną 289 tysięcy złotych. Będą objęte 5-letnią gwarancją. Wcześniej rozpoczęły się prace w innej miejskiej kamienicy przy ul. Nakielskiej 25. Więcej informacji o tym zadaniu znajduje się TUTAJ.

Ulica na brzegiem Starego Kanału Bydgoskiego

Ulica Nakielska stanowi stary trakt łączący Bydgoszcz z Nakłem nad Notecią i osadami położonymi na zachód od miasta po południowej stronie doliny bydgosko-nakielskiej. W 1872 r. nad ulicą wybudowano wiadukt linii kolejowej do Inowrocławia. Pod koniec XIX w. ulica była wybrukowana, a na wschodnim odcinku otoczona pierzejami kamienic. W 1901 ułożono torowisko tramwajowe (do ul. Wrzesińskiej).  Początkowo tylko wschodni skrawek ulicy w dzisiejszym przebiegu pozostawał w granicach administracyjnych miasta Bydgoszczy – do ul. Miedza. Biegł on równolegle do zasypanego w latach 70. XX odcinka Starego Kanału Bydgoskiego. Ten fragment ulicy ze względu na imponujący widok na gmach obecnego Zespołu Szkół Mechanicznych oraz cumujące przy nabrzeżu barki został uwieczniony na wielu starych widokówkach, fotografiach i obrazach.