W środę (27.12) w całym kraju odbyły się obchody 105. rocznicy Powstania Wielkopolskiego. W Bydgoszczy po mszy św. w Kościele Garnizonowym  złożono wiązanki i kwiaty pod pomnikiem Nieznanego Powstańca Wielkopolskiego, przy ul. Bernardyńskiej.
- Dzisiaj, po 105 latach od wybuchu Powstania Wielkopolskiego wciąż żywa jest w naszej pamięci świadomość, że to dzięki determinacji i odwadze Wielkopolan oraz ich gotowości do walki o Niepodległą, możliwe było odzyskanie zagarniętych przez zaborcę ojczystych ziem i scalenie odradzającej się po latach niewoli Rzeczpospolitej - mówił zastępca prezydenta Bydgoszczy Mirosław Kozłowicz.

- Wyjątkowy, radosny moment, w którym ostatni niemiecki burmistrz Hugo Wolff oddał symboliczne klucze do miasta polskiemu prawnikowi i powstańcowi wielkopolskiemu Janowi Maciaszkowi, pierwszemu prezydentowi polskiej Bydgoszczy, możliwy był także dzięki ofierze tych, którzy rozpoczęli zwycięską insurekcję. Stojąc u stóp Grobu Nieznanego Powstańca Wielkopolskiego, nie sposób o tym nie pamiętać - dodawał Mirosław Kozłowicz.

W imieniu prezydenta Rafała Bruskiego złożył on kwiaty pod pomnikiem oraz wręczył statuetki Łuczniczki. Otrzymali je:

• Grupa Rekonstrukcji Historycznych "Garnizon Bydgoszcz";
• Kadeci Klas Mundurowych Oddziałów Przygotowania Wojskowego Akademickiego Liceum Ogólnokształcącego w Bydgoszczy;
• ppłk. w st. spoczynku Wojciech Zawadzki.

Warto wiedzieć:
Powstanie wielkopolskie wybuchło 27 grudnia 1918 r. w Poznaniu. Swoim zasięgiem szybko objęło całą Wielkopolskę. Polacy czynem zbrojnym domagali się powrotu ziem spod zaboru pruskiego do Macierzy. Po kilku miesiącach walki, wojska powstańcze zbliżały się w okolice Bydgoszczy. Trwały bitwy pod Brzozą, Rynarzewem, Ślesinem i Mroczą. W nocy z 15 na 16 czerwca 1919 r. w Murowańcu stoczono zaciętą bitwę. Poległo 15 powstańców. Rannych powstańców Niemcy zabrali do niewoli, a następnie do szpitala wojskowego w Bydgoszczy. Wśród nich był nieznany z imienia i nazwiska powstaniec, który po kilku dniach zmarł, nie odzyskując przytomności. Mimo prób identyfikacji, nie udało się ustalić jego tożsamości. Społeczeństwo Bydgoszczy sprawiło poległemu za wolność ojczyzny powstańcowi godny pochówek. Pogrzeb odbył się 26 czerwca 1919 r. na cmentarzu Nowofarnym. Pod koniec czerwca 1925 r. powstała murowana krypta, w części nadziemnej obłożona granitem. W Święto Żołnierza trumnę ze szczątkami Nieznanego Powstańca złożono w nowym grobie, który przykryto płytą z białego marmuru, z płaskorzeźbą anioła trzymającego wiązankę kwiatów i wieniec laurowy, opatrzoną napisem „Nieznanemu Powstańcowi Wlkp. Rodacy”. Bydgoski Grób Nieznanego Powstańca jest jedynym w kraju grobem upamiętniającym nieznanego z nazwiska powstańca, a jednocześnie symbolizuje pamięć o powstańczym zrywie przodków.
Podpisany 28 czerwca 1919 r. traktat wersalski, na mocy którego do Polski powróciła niemal cała Wielkopolska, sprawił, że powstanie wielkopolskie jest jednym z dwóch (obok powstania wielkopolskiego z 1806 r.) zwycięskich zrywów narodu polskiego. Zapisy traktatu wersalskiego weszły w życie 10 stycznia 1920 r. W Bydgoszczy oficjalne przejęcie władzy nastąpiło 19 stycznia 1920 r., a dzień później do miasta wkroczyły oddziały Wojska Polskiego.