Wymianę oświetlenia zaplanowano wzdłuż ul. Świętej Trójcy na odcinku od ul. Czartoryskiego do Kordeckiego oraz na ul. Królowej Jadwigi od mostu do skrzyżowania z ul. Garbary. Do oświetlenia ulic zaprojektowano słupy stalowe typy „bydgoskiego” o wysokości 9 m z wysięgnikiem ozdobnym w kształcie pastorału. Na każdej ulicy montowanych będzie po 8 słupów.Wszystkie latarnie będą montowane na prefabrykowanych fundamentach. To kolejny etap estetycznych zmian w ważnej części Śródmieścia, która jest częścią naszego parku kulturowego. Trwa przetarg, który wyłoni wykonawcę prac budowlanych. Po podpisaniu umowy zajmą one około 4 miesięcy.

Zadanie finansowane będzie ze środków europejskich pozyskanych przez miasto na całkowitą wymianę oświetlenia. Projekt sfinansowaliśmy z programu ELENA, a wykonanie prac z preferencyjnej pożyczki z KPO. Więcej informacji na ten temat znajduje się TUTAJ.

Nowe energooszczędne słupy i oprawy będą własnością miasta. Stare latarnie spółki ENEA Oświetlenie, które zużywały więcej energii i często ulegały awariom zostaną rozebrane. W ubiegłym roku na terenie Śródmieścia wymieniliśmy oświetlenie m.in. wzdłuż ul. A. Czartoryskiego oraz na pl. Kościeleckich. W tym roku planujemy kontynuować prace przy wymianie oświetlenia również wzdłuż ul. Poznańskiej.

Trochę historii

Ulica Świętej Trójcy to jedna z najstarszych bydgoskich ulic. Już w średniowieczu jej śladem przebiegał trakt w kierunku Koronowa. W czasach zaborów nosiła nazwę Berlińskiej (Berliner Strasse). W latach 1898-1969 ulicą Świętej Trójcy kursowały tramwaje na Okole. Ważna rola ulicy w układzie komunikacyjnym skończyła się wraz z oddaniem do użytku ulicy Kruszwickiej i przebudową węzła Grunwaldzkiego pod koniec lat 90.XX wieku. Decyzją Rady Miasta ta część Śródmieścia stała się częścią bydgoskiego parku kulturowego. Obecna zabudowa pochodzi przede wszystkim z końca XIX i początku XX wieku. To przede wszystkim okazałe kamienice. W latach 1910-12 wzniesiono przy tej ulicy okazały, neobarokowy kościół Św. Trójcy z charakterystyczną ceglaną elewacją. Powstał on na miejscu mniejszego murowanego kościoła otoczonego cmentarzem, który istniał w latach 1550-1829. W latach 1910-11 wybudowano również okazały gmach obecnego  Zespołu Szkół Mechanicznych.

Ulica Królowej Jadwigi wytyczona została w roku 1860. W latach 1861-1865 w osi ulicy powstał pierwszy łukowy, trójprzęsłowy ceglany most na Brdzie, któremu nadano nazwę Viktoriabrücke, zmienioną w 1920 roku na most Królowej Jadwigi. W latach 1912-13 most przebudowano i nadano mu formę obiektu jednoprzęsłowego. Początkowo ulica prowadziła od ul. Dworcowej do ul. Garbary. Dopiero w latach 70. XX wieku po zasypaniu części Starego Kanału Bydgoskiego wydłużono ją do ul. F. Focha. Zabudowana jest przede wszystkim cennymi kamienicami z przełomu XIX i XX wieku. W ostatnich latach wyremontowaliśmy część chodników. Klasyczne płyty ułożone w karo z kamiennymi opaskami zyskał odcinek od mostu do skrzyżowania z ul. W. Łokietka.