logo miasta - trzy kolorowe spichrze
Translate:

Trwa tydzień AURORY




W niedzielę, 17 listopada br. debatą finalistek i finalistów rozpoczął się tydzień AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy w ramach XXIII edycji Festiwalu Prapremier. Od dziś (18 listopada) do piątku (22 listopada) prezentowane będą szkice sceniczne finałowych tekstów. Laureata bądź laureatkę IV edycji AURORY poznamy 23 listopada br.


W 2024 roku nabór tekstów do kolejnej – czwartej edycji AURORY. - trwał do 15 kwietnia. Do tegorocznej edycji zgłoszonych zostało 268 utworów spełniających wymogi regulaminowe. Wśród nadesłanych utworów znalazło się 163 dramatów w języku polskim, 25 w języku ukraińskim, 30 w języku rosyjskim i 50 w języku angielskim. Ich autorki i autorzy pochodzili z 19 krajów.

Po przeczytaniu zgłoszonych sztuk, Jury w składzie: Davit Gabunia, Julia Holewińska, Agnieszka Lubomira Piotrowska, jednogłośnie do finału zakwalifikowało sztuki: „Say hi to Abdo“ autorstwa Mikity Ilyinchyka (Białoruś), „Norman Freeman“ autorstwa Agnieszki Jelonek (Polska), „The F Word“ autorstwa Lejli Kalamujić (Bośnia i Hercegowina), „Where the Glowing Trees Are“ autorstwa Niny Plavanjac (Serbia), „Luter / Von Bora“ autorstwa Adriana Szafrańskiego (Polska).

Teksty finałowe zostaną zaprezentowane w formie szkiców scenicznych w dniach od 18 do 22 listopada br. Jednak tydzień AURORY rozpoczął się już w niedzielę 17 listopada. Tego dnia finalistki i finaliści AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy wzięli udział w debacie poświęconej współczesnej dramaturgii. Podczas spotkania zaprezentowana została Antologię finałowych tekstów 2024.

Od poniedziałku, 18 listopada każdego dnia prezentowane będą szkice sceniczne finałowych sztuk, które stworzy zespół aktorski Teatru Polskiego w Bydgoszczy z zaproszonymi do współpracy aktorami i twórcami. W tym roku reżyserii finałowych tekstów podjęli się (w kolejności prezentacji): Piotr Pacześniak, Anita Sokołowska, Agnieszka Jakimiak i Mateusz Atman, Małgorzata Warsicka oraz Michał Kotański.
Oto, jak przedstawiają się poszczególne prezentacje szkiców finałowych:

  • 18.11 | poniedziałek | g. 19.00 | Galeria Miejska bwa (ul. Gdańska 20)

SAY HI TO ABDO | Mikita Ilyinchyk |szkic sceniczny w reżyserii Piotra Pacześniaka

  • 19.11 | wtorek | g. 19.00 | Mała Scena Teatru Polskiego w Bydgoszczy

LUTER/VON BORA | Adrian Szafrański | szkic sceniczny w reżyserii Anity Sokołowskiej

  • 20.11 | środa | g. 19.00 | Galeria Miejska bwa (ul. Gdańska 20)

GDZIE DRZEWA LŚNIĄ. ZBIÓR BAJEK I INNYCH WYMYSŁÓW | Nina Plavanjac | szkic sceniczny w reżyserii Agnieszki Jakimiak i Mateusza Atmana

  • 21.11 | czwartek | g. 19.00 | Mała Scena Teatru Polskiego w Bydgoszczy

NA LITERĘ F | Lejla Kalamujić | szkic sceniczny w reżyserii Małgorzaty Warsickiej

  • 22.11 | piątek | g. 19.00 | Galeria Miejska bwa (ul. Gdańska 20)

NORMAN FREEMAN | Agnieszka Jelonek | szkic sceniczny w reżyserii Michała Kotańskiego

Po każdym szkicu scenicznym odbędzie się spotkanie z twórcami, które poprowadzi krytyk teatralny i filmowy Tomasz Domagała.

Laureata bądź laureatkę AURORY 2024 wybierze Kapituła pod przewodnictwem Marka Ravenhilla (brytyjskiego dramatopisarza i dramaturga) w składzie: Davit Gabunia (gruziński dramaturg, redaktor i tłumacz tekstów), Julia Holewińska (polska dramatopisarka i dramaturżka), Goran Injac (serbski kurator sztuk performatywnych, dramaturg i badacz) oraz Agnieszka Lubomira Piotrowska (tłumaczka literatury rosyjskojęzycznej, znawczyni teatru i kultury rosyjskiej, kuratorka projektów teatralnych w Polsce i za granicą; członkini Zarządu sekcji C Stowarzyszenia Autorów ZAiKS). Werdykt Kapituły poznamy podczas uroczystej gali zamknięcia Festiwalu, która odbędzie się 23 listopada.
Partnerem konkursu AURORA. Nagroda Dramaturgiczna Miasta Bydgoszczy jest Stowarzyszenie Autorów ZAiKS.

SZCZEGÓŁOWY HARMONOGRAM SZKICÓW SCENICZNYCH AURORA 2024:

  • 18.11 | poniedziałek | g. 19.00 | Galeria Miejska bwa (ul. Gdańska 20)

SAY HI TO ABDO | Mikita Ilyinchyk |szkic sceniczny w reżyserii Piotra Pacześniaka
Inspiracją do napisania tekstu stało się podróżowanie wzdłuż granicy polsko-białoruskiej, gdzie autor znalazł dokumenty i rzeczy osobiste migrantów, którzy od 2021 roku próbują przekroczyć europejską granicę. Dokumenty te stały się impulsem do stworzenia interdyscyplinarnego tekstu o przyszłości Europy. Tekst zawiera zatem dokumentalne śledztwo związane z kryzysem humanitarnym / wojną hybrydową na granicy europejskiej oraz utopijną refleksję na temat europejskiej odpowiedzialności za śmierć migrantów.
Czas, w którym rozgrywa się tekst, to rok 2050, a zamiast UE istnieje Unia Euroislamska obejmująca 36 krajów kalifatu euroislamskiego. Rządząca partia fem-jihad organizuje Państwowy Instytut Ludobójstwa Narodów Arabskich, w ramach którego odbywają się procesy uczestników kryzysu humanitarnego: białoruskiej szefowej firmy turystycznej, która pracowała dla Łukaszenki i "sprowadzała" migrantów na granicę oraz europejskiego strażnika granicznego, który "chronił" swoją ojczyznę przed nielegalnymi uchodźcami. Proces opiera się na dowodach z dokumentów.
Tekst wykorzystuje cyfrowy model do odtworzenia bohatera-ofiary, 28-letniego migranta z północnego Kurdystanu, który zginął na granicy. W ten sposób, dzięki digitalizacji znalezionych dokumentów, telefonu, biletu, paszportu Kurda - mamy pełny obraz jego ruchów i ostatnich dni jego życia.
Tekst ma na celu postawienie przed europejską opinią publiczną palących pytań na temat migracji, akceptacji migracji, zaniedbań i kryzysu prawnego w Europie.

  • 19.11 | wtorek | g. 19.00 | Mała Scena Teatru Polskiego w Bydgoszczy

LUTER/VON BORA | Adrian Szafrański | szkic sceniczny w reżyserii Anity Sokołowskiej
Akcja Luter/ von Bora rozpoczyna się wiosną 1523 roku, a kończy latem 1525 roku. Opowiada o okolicznościach spotkania zakonnicy z klasztoru w Nimbschen i mnicha z Wittenbergi. Ona to Katarzyna von Bora, on Marcin Luter. W tle niepokój reformacji, księża negocjują zmiany barw kościelnych, dyskutowane jest i na nowo interpretowane podejście do spraw wiary, organizowane są potajemne przemyty zakonnic i randki w ciemno z mnichami, którzy zastanawiają się nad zmianą wyznania. To czas, kiedy papież nie bardzo przejmuje się jeszcze wypadkami w Wittenberdze, za to sprawca całego zamieszania Marcin Luter, który przybił swoich 95 tez do drzwi kościoła zamkowego, czym wywołał niemałe poruszenie i w krótkim czasie stał się bardzo popularny, mierzy się z konsekwencjami swojego  pomysłu.

  • 20.11 | środa | g. 19.00 | Galeria Miejska bwa (ul. Gdańska 20)

GDZIE DRZEWA LŚNIĄ. ZBIÓR BAJEK I INNYCH WYMYSŁÓW | Nina Plavanjac | szkic sceniczny w reżyserii Agnieszki Jakimiak i Mateusza Atmana
Odizolowane w swoim wyimaginowanym królestwie położonym na małym peryferyjnym cmentarzu, dzieci, których dzieciństwo zostało skradzione, znajdują sposoby na pozostawienie śladu w kronikach historii, która nie jest nimi zainteresowana. Wychowane w przemocy, dochodzą do wniosku, że jedyną drogą do władzy i zbawienia jest dokonanie straszliwej zbrodni przeciwko słabszym niż oni. Zdolni do doświadczania świata jedynie poprzez narrację krwawych baśni, starają się wyprzedzić nieuchronnie nadchodzący dzień, w którym ich tajemnice zostaną wyjawione światu i sobie nawzajem.

  • 21.11 | czwartek | g. 19.00 | Mała Scena Teatru Polskiego w Bydgoszczy

NA LITERĘ F | Lejla Kalamujić | szkic sceniczny w reżyserii Małgorzaty Warsickiej
Sztuka teatralna „The F Word” opowiada historię dwójki młodych i zagubionych osób w jednym z najtrudniejszych okresów ich życia. To moja próba zbadania doświadczeń tych, którzy czują się odrzuceni i niewidzialni, odkrycia ich lęków, bólu i głębokiego pragnienia miłości i akceptacji. Ostatecznie jest to opowieść o naszym i każdym innym społeczeństwie, które rozbija młode życie swoimi uprzedzeniami, niesprawiedliwością i presją. 

  • 22.11 | piątek | g. 19.00 | Galeria Miejska bwa (ul. Gdańska 20)

NORMAN FREEMAN | Agnieszka Jelonek | szkic sceniczny w reżyserii Michała Kotańskiego
„Żeby przeżyć, musiałem wybrać depresję” usłyszałam od znajomego z chorobą afektywną dwubiegunową. Wyobrażałam sobie, co to właściwie znaczy. Jak może wyglądać relacja dwóch męskich „ja”, z których jeden w swoim szaleństwie jest aktywny, ryzykujący i działający, a więc również atrakcyjny społecznie, a drugi - depresyjny, nieszczęśliwy i wątpiący.  Który zdominuje którego?
Norman i Freeman są ze sobą w dziwnej, trochę przyjacielskiej, trochę braterskiej relacji, do momentu, w którym Norman orientuje się, że spotykanie się z Freemanem zaczyna go drogo kosztować.  
Norman próbuje zakończyć toksyczną znajomość, ale okazuje się, że to nie jest łatwe, jakby był uzależniony, jakby nie potrafił uwierzyć w możliwość życia bez Freemana.
Freeman, pozornie niezależny, nie zamierza pozwolić Normanowi odejść. Być może nowa znajomość z dziewczyną, która zdaje się akceptować Normana pozwoli mu stanąć na nogi?
Ostatecznie, nie potrzeba choroby psychicznej, żeby mieć w sobie nie tylko Normanów i Freemanów, ale także inne postaci. Być całym chórem, często sprzecznych głosów, starać się wybierać te, które są dobre, ponosić porażki, szukać równowagi.

Więcej TUTAJ.