Budynek powstał na początku XX wieku. Wzniesiono go na planie zbliżonym do prostokąta. Kamienica należy do budynków mogących pochwalić się wyjątkowo wyszukaną formą oraz licznymi zdobieniami i detalami architektonicznymi. Liczy 3 kondygnacje. Parter, w którym umieszczono łukowe okna zdobiony jest boniowaniem. W ryzalicie po zachodniej stronie osadzono portal wejściowy. We wschodniej części budynku umieszczono masywny wykusz. Wysunięte części budynku zaakcentowane są dodatkowo pilastrami. W elewacji wkomponowane są gzymsy, konsole i płaskorzeźby z motywami roślinnymi, które również zostaną odrestaurowane. Mimo dużego zróżnicowania zdobień całość jest niezwykle harmonijna. Ta kamienica w ocenie ekspertów to jeden z najlepszych przykładów bydgoskiej secesji.
Budynek po remoncie sprawi, że ta część Śródmieścia nabierze jeszcze większego blasku. Wcześniej rozpoczął się remont kamienicy z numerem 4, po drugiej stronie ulicy. Więcej informacji na temat tego zadania znajduje się w tekście „Secesyjna kamienica w remoncie”.

W poprzednich latach wyremontowane zostały między innymi sąsiednie kamienice flankujące skrzyżowanie ulicy Krasińskiego z Gdańską. Prace konserwatorskie w tych budynkach były prowadzone z wykorzystaniem miejskiej dotacji na obiekty zabytkowe. W ostatnich latach w celu rewitalizacji Śródmieścia  aktywne działania prowadzi również miasto.  Są to nie tylko dotacje konserwatorskie, ale także nakazy remontów, zwolnienia z opłat za zajęcia pasa drogowego pod kawiarnie, konkursy, przebudowa ulic i mostów, a przy prezydencie działa też  Społeczna Rada ds. Estetyki, która opiniuje kluczowe projekty i proponuje szereg rozwiązań. Działania i interwencje podejmuje również plastyk miasta.