Budynki uczelni  wzniesiono w formie nawiązującej do pruskiego stylu narodowego. Na elewacji zastosowano partie czerwonej cegły i jasny tynk. Podobnie jak inne zabudowania, gmach przy ul. Powstańców Wielkopolskich 2 ma wielospadowy dach. Posiada też starannie zaprojektowane wnętrza, które początkowo służyło Instytutowi Higieny Zwierząt. Jednostka ta kształciła między innymi weterynarzy i rolników oraz prowadziła badania z zakresu zwalczania epidemii, produkowała szczepionki i surowice. Budynek jest podpiwniczony i posiada użytkowe poddasze. W elewację frontową wkomponowano ryzality (wystające części budynku). Od zaplecza przypomina on kształtem basztę. Wewnątrz zachowały się schody z kutą balustradą o neobarokowej dekoracji. W 1992 roku obiekt wraz z innymi zabudowaniami wpisano do rejestru zabytków. Obecnie stanowi siedzibę Instytutu Matematyki i Instytutu Fizyki UKW.

Oryginalne materiały

Miejska dotacja konserwatorska pomoże Uniwersytetowi Kazimierza Wielkiego odnowić elewację gmachu ze wszystkich 4 stron. To jeden z ostatnich obiektów uczelni w tej części miasta, który wymaga kompleksowych prac przy elewacji. Dzięki niemu cały zespół zabudowań będzie zdobić okolicę placu Weyssenhoffa. Obecnie uczelnia ogłosiła przetarg na wybór wykonawcy prac konserwatorskich. Wstępnie ich zakończenie planowane jest na grudzień. Miejskie dofinansowanie zabezpieczono na poziomie 210 tysięcy złotych.

W zakres prac wchodzą między innymi oczyszczanie elementów ceglanych, usunięcie wtórnych materiałów budowlanych np. zapraw cementowych, uzupełnienie wszystkich ubytków, tynków, konserwację stolarki drzwiowej. Wszystkie prace będą prowadzone pod nadzorem i we współpracy z konserwatorem zabytków.

Pierwsza bydgoska uczelnia

Projekt założenia rolniczej placówki w Bydgoszczy narodził się już w 1872 roku. Pretekstem była setna rocznica przyłączenia okręgu nadnoteckiego do Prus. Te plany udało się zrealizować dopiero w pierwszych latach XX wieku. Na początku 1903 r. berliński architekt i radca budowlany Oskar Delius sporządził projekt wstępny zespołu. Przewidywał powstanie zespołu trzech budynków mieszczących instytuty naukowe. Były to:

• Budynek główny z Instytutami Patologii Roślin i Melioracji
• Budynek Instytutu Higieny Zwierząt
• Budynek Instytutu Rolniczo - Chemicznego Bakteriologicznego

Obok budynków badawczych O. Delius zaprojektował obiekty o charakterze pomocniczym: dwa budynki inwentarskie, duże szklarnie, stodołę oraz trzy domy mieszkalne. Budowa całego kompleksu zajęła 3 lata.  Uroczyste otwarcie Instytutu Rolniczego im. Cesarza Wilhelma przy pl. Weyssenhoffa (wówczas Bullow Platz) nastąpiło 11 czerwca 1906 roku. W roku 1921 polskie władze przystąpiły do organizowania Państwowego Instytutu Rolniczego. Jednostka została zreorganizowana na wzór uniwersytetu. W latach 90. XX wieku zabudowania zaczął przejmować Uniwersytet Kazimierza Wielkiego. Działalność naukowa m.in. bydgoskiego oddziału Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin kontynuowana jest w nowych zabudowaniach przy ul. Powstańców Wielkopolskich 10.